Języki abchasko-adygejskie
rodzina języków z Kaukazu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Języki abchasko-adygejskie[1][2], inaczej północno-zachodniokaukaskie[3] lub abchasko-adygijskie[2] – rodzina pięciu języków kaukaskich. Zapisywane są zmodyfikowaną cyrylicą. Wyróżnia się tutaj trzy podgrupy:
- podgrupa abchasko-abazyńska z językami:
- podgrupa czerkieska (adygejska) z językami:
- podgrupa ubyska (ubychska, ubychijska):
- język ubyski † (wymarły na początku XX w., jako jedyny był używany poza Kaukazem, w zachodniej Turcji)
Ten artykuł od 2021-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
| Obszar |
Rosja (Adygeja, Kabardo-Bałkaria, Karaczajo-Czerkiesja), Abchazja, Turcja |
|---|---|
| Liczba mówiących |
3 mln |
| Podział |
• języki adygejskie |
| Kody rodziny językowej | |
| Glottolog | abkh1242 |
| Występowanie | |
 adygejskie abchasko-abazyńskie ubyskie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode. | |
Cechy charakterystyczne
- polisynteza
- bogactwo spółgłosek – fonemiczne labializacja i palatalizacja
- występują tylko dwa lub trzy fonemy samogłoskowe, za to z licznymi alofonami
- monosylabiczne lub jednospółgłoskowe rdzenie
- prosta deklinacja
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.