Język zachodniopoleski

Język zachodniopoleski – mikrojęzyk używany na południowo-zachodniej Białorusi, północno-zachodniej Ukrainie i na wschodnich obrzeżach Polski (głównie na Podlasiu, gdzie określa się go mianem ukraińskich gwar podlaskich oraz na Polesiu Zachodnim). Wykazuje przejściowość pomiędzy językiem białoruskim a ukraińskim.

Obszar	Polesie Zachodnie i Podlasie
Pismo/alfabet	cyrylica
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki bałtosłowiańskie Języki słowiańskie
Kody języka
Glottolog	west2977
Występowanie
Obszar, na którym używany jest język zachodniopoleski
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język zachodniopoleski nie jest objęty statusem oficjalnym w żadnym z państw, w których jest on używany. Próba stworzenia języka standardowego w latach 90. nie przyniosła żadnych większych sukcesów, a jego użycie sprowadza się głównie do nieformalnej, codziennej komunikacji wśród już nielicznych użytkowników.

Do grup etnicznych używających języka zachodniopoleskiego zalicza się: Poleszuków, Podlaszuków oraz Tutejszych.

Do przykładowych miejscowości w Polsce, gdzie w codziennych kontaktach używa się języka zachodniopoleskiego, należą m.in. Dawidowicze, Moskiewce, Soce, Trześcianka.

Przykład języka

Wiersz Aljaksandra Irwaneca, Дзякуем перабудове

Батьку, мамо, свето в нас, свето!
Выйшла на нашиjі мовы газэта!
Шэ ны газэта — шэ но бочына,
Алэ зрадніты сыба ны прычына?

Славмо-жэ ріднэньку пырыбудову,
Шо отчынее заганьбляну мову!

Linki zewnętrzne

• Артыкул Г. Цыхуна: Пра заходнепалескую літаратурную мікрамову