Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Englicht (ur. 31 grudnia 1891 w Dąbrowie Górniczej, zm. 8 grudnia 1954 w Edynburgu) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
pułkownik dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 grudnia 1954 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1948 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
Oddział II SG |
Stanowiska |
zastępca szefa oddziału |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Syn Władysława i Reginy z Waligórskich[1] .
Podczas I wojny światowej walczył w 3 pułku piechoty II Brygady Legionach Polskich, 1 maja 1916 został awansowany do stopnia chorążego. Pełnił funkcję oficera Polskiej Siły Zbrojnej, a następnie walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.
1 marca 1924 został przydzielony z 70 pp w Jarocinie do Oddziału II Sztabu Generalnego w Warszawie[2] na stanowisko referenta w Referacie „Rosja”[1] .
Awansował na szefa wydziału Oddziału II Sztabu Generalnego, a później zastępcę szefa Oddział II Sztabu Głównego. 24 grudnia 1929 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].
Józef Englicht był zagorzałym piłsudczykiem, zaangażował się również w ruch prometejski. Od 1937 roku dowodził 79 pułkiem piechoty w Słonimiu. Na tym stanowisku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 13. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 1 kwietnia 1939 roku powrócił do Sztabu Głównego na stanowisko I zastępcy szefa Oddziału II[1] .
W 1939 roku poniósł klęskę zawodową, wywiad wojskowy w ZSRR nie przewidział wrogich planów tego kraju wobec Polski[5], a on sam oficjalnie odrzucał jakiekolwiek zagrożenie ze strony ZSRR, w związku z czym został przez wielu uznany za spiskującego z tym krajem[6].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku stał na czele II rzutu (krajowego) Oddziału II. W tym samym miesiącu przedostał się do Rumunii, a później do Francji. Początkowo został wyznaczony na stanowisko oficera do specjalnych zadań. Następnie, do 5 czerwca 1940 roku, pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Naczelnego Wodza. W latach 1940–1941 był szefem sztabu 7 Brygady Kadrowej Strzelców. W 1942 został powołany na komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty. W 1944 został szefem Centrum Wyższych Studiów Wojskowych, a od marca 1945 Wyższej Szkoły Wojennej. Od 1945 był redaktorem i stałym współpracownikiem ukazującego się w Londynie polskiego czasopisma wojskowego Bellona, gdzie publikowano jego felietony[7]. W październiku 1948 został zwolniony z Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Zmarł 8 grudnia 1954 w Edynburgu[1] .
Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów ośmiotomowej Encyklopedii wojskowej wydanej w latach 1931–1939. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego tej encyklopedii[8] .
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.