Józef Bujak

Józef Bujak (ur. 31 października 1898 w Zakopanem, zm. 22 kwietnia 1949 tamże) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, narciarz, olimpijczyk z St. Moritz.

Józef Bujak

Data i miejsce urodzenia	31 października 1898 Zakopane
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1949 Zakopane
Odznaczenia

Życiorys

Kariera wojskowa

Urodzony w Zakopanem jako syn Józefa i Franciszki Karpol. Był najmłodszym z trójki rodzeństwa^[1]. W latach 1910–1916 uczęszczał do państwowego Gimnazjum w Nowym Targu. Od 2 lutego 1917 do 3 marca 1918 walczył na froncie rosyjskim, a od 5 marca 1918 20 czerwca 1918 na froncie włoskim. Podczas walk na froncie włoskim został ranny. We wrześniu 1918 zbiegł ze szpitala w Hebie do Zakopanego. W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do Brygady Strzelców Podhalańskich. Latem 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Podczas odwrotu spod Kijowa w bitwie pod Owruczem został ranny^[2]. W 1923 zdał maturę jako ekstern. W czerwcu 1924 ukończył kurs dla abiturientów przy Akademii Handlowej w Krakowie. W grudniu 1919 otrzymał stopień podporucznika, a w październiku 1920 na porucznika. Brał udział w formowaniu kompanii wysokogórskiej. Pełnił funkcję instruktora szkolenia. W czerwcu 1919 brał udział w marszu na Spisz. W październiku 1921 odszedł do rezerwy. W 1928 został urzędnikiem w Zakopanem. Od 1933 do września 1939 został naczelnikiem wydziału finansowego. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 155. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[3].

Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939^[4]. Po wojnie był naczelnikiem wydziału w zarządzie miejskim. Zmarł 22 kwietnia 1949 w Zakopanem i został pochowany na Nowym Cmentarzu przy ul. Nowotarskiej^[4] (kw. N9-1-29)^[5].

Grób Józefa Bujaka na Nowym Cmentarzu w Zakopanem

Kariera sportowa

Narciarstwo zaczął uprawiać w szkole średniej. Pierwszym występem Bujaka był start w zawodach 4–5 stycznia 1913 na Kalatówkach. Odniósł zwycięstwo w biegu juniorów. 21–22 lutego 1920 odniósł zwycięstwo w Mistrzostwach Polski w slalomie i 2. miejsce w biegu z przeszkodami. Do 1925 reprezentował Sekcję Narciarską polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Zakopanem. Od 1926 reprezentował Sokoła Zakopane. W 1925 zwyciężył w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 30 km zajął 2. miejsce na 18 km^[2]. W 1926 zajął 2. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km. W 1925 i 1926 wygrał klasyfikację Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza konkurencji biegowych a w latach 1927–1928 zajmował drugie miejsce w tej klasyfikacji^[4]. Podczas igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz w 1928 zajął 18. miejsce w biegu narciarskim na dystansie 18 km oraz 19. miejsce w biegu narciarskim na 30 km. Na Mistrzostwach Świata 1929 został ze startów w biegach wykluczony przez komisję lekarską ze względu na podejrzenie żółtaczki^[6]

Osiągnięcia

• 1920 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarstwie alpejskim w slalomie
• 1925 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 30 km
• 1926 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km
• 1926 – 3. miejsce w mistrzostwach Polski w skokach narciarskich
• 1927 – 1. miejsce w mistrzostwach Polski w narciarskim biegu na 18 km
• 1928:
  • 18. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w biegu na 18 km
  • 19. miejsce na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w biegu na 50 km

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[7]

Nagrody i wyróżnienia

• 1925 – zwycięzca klasyfikacji Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza
• 1926 – zwycięzca klasyfikacji Przeglądu Sportowego na najlepszego narciarza