Remove ads
polski inżynier Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izydor Roman Stella-Sawicki (ur. 5 kwietnia 1881 we Lwowie, zm. 19 grudnia 1957 w Krakowie) – polski inżynier, pierwszy rektor Politechniki Krakowskiej w latach 1945–1948.
Data i miejsce urodzenia |
5 kwietnia 1881 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 grudnia 1957 |
profesor nauk inżynieryjnych | |
Specjalność: inżynier dróg i mostów | |
Alma Mater | |
Profesura |
1936 |
Uczelnia | |
rektor Politechniki Krakowskiej | |
Odznaczenia | |
Był synem lekarza i powstańca styczniowego Jana Stella-Sawickiego i jego żony Izydory Zarzyckiej (1847–1906). Absolwent Politechniki Lwowskiej. W 1904 uzyskał państwowy dyplom inżyniera dróg i mostów, a od 1905 pracował jako praktykant budownictwa w Namiestnictwie Galicyjskim we Lwowie, a następnie jako adiunkt Ministerstwa Handlu uczestniczył w budowie dróg wodnych w Galicji. W latach 1907–1918 pracował w Biurze Melioracyjnym Wydziału Krajowego we Lwowie. W latach 1911–1914 był także docentem Krajowej Szkoły Ogrodniczej we Lwowie. W 1914 uzyskał tytuł i prawa autoryzowanego inżyniera budowlanego, a w 1917 − mierniczego przysięgłego. Po odzyskaniu niepodległości został powołany do Ministerstwa Robót Publicznych, w którym pełnił obowiązki naczelnika Oddziału Wodnego w Kielcach. Od 1921 wykładowca Akademii Górniczej, następnie Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1921–1926 wykładał statykę i budownictwo na Wydziale Architektury ASP w Krakowie. W latach 1937–1939 był dziekanem Wydziału Hutniczego Akademii Górniczej.
Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został członkiem komitetu Polskiego Bloku Katolickiego[1]. Pełnił funkcję członka Rady Przybocznej Miasta Krakowa (1939). 6 listopada 1939, wraz z innymi profesorami został aresztowany przez gestapo w Sonderaktion Krakau w Collegium Novum UJ i wywieziony do obozu w Sachsenhausen. Uwolniony 8 lutego 1940 powrócił do Krakowa i podjął pracę w Technicznej Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, biorąc równocześnie udział w tajnym nauczaniu[2].
Po 1945 jeden z organizatorów politechnik w Krakowie i Gliwicach. Po przekształceniu w 1954 wydziałów politechnicznych AGH w całkiem samodzielną Politechnikę Krakowską pełnił funkcję kierownika Katedry Statyki Budowli i Wytrzymałości Materiałów, a na AGH kierownika Katedry Inżynierii i Budownictwa.
Autor licznych publikacji z zakresu budownictwa żelbetowego i przemysłowego oraz statyki budowli. Zaprojektował i nadzorował budowę pierwszego w Małopolsce mostu żelbetowego na drodze Lwów – Brzuchowice. Był autorem m.in. projektu obwałowania Wisły od Niepołomic do Zawichostu. Opublikował dwutomowy podręcznik Budownictwo żelazno-betonowe. Wykonał projekt odbudowy zachowanego hangaru lotniska Rakowice-Czyżyny[3].
Ożenił się z Jadwigą Więckowską (1885–1969)[4], z którą mieszkał najpierw we Lwowie, później w Krakowie. Z tego związku narodzili się: córka Jadwiga (1908–1997)[5], która została historykiem sztuki, oraz syn Jan (1912–1984), który został prawnikiem[2].
Zmarł w Krakowie, spoczywa wraz z żoną, synem i synową cmentarzu Salwatorskim (sektor SC7-10-52)[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.