Iwan Sidorenko

Iwan Michajłowicz Sidorenko (ros. Ива́н Миха́йлович Сидоре́нко; ur. 12 września 1919 roku we wsi Czancowo w guberni smoleńskiej, zm. 19 lutego 1994 w Kizlarze) – radziecki snajper z czasów II wojny światowej.

Iwan Sidorenko

Ива́н Миха́йлович Сидоре́нко

major
Data i miejsce urodzenia	13 września 1919 Czancowo, gubernia smoleńska
Data i miejsce śmierci	19 lutego 1994 Kizlar
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	334 Dywizja Strzelecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa pod Moskwą
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył dziesięć klas szkoły podstawowej, następnie studiował w Penzie^[1]. W 1939 roku został wcielony do Armii Czerwonej. Absolwent Szkoły Piechoty w Symferopolu na Krymie w 1941^[2].

Podczas II wojny światowej brał udział w bitwie pod Moskwą w stopniu porucznika, dowodząc kompanią moździerzy^[2]. Wtedy zaczął się uczyć na strzelca wyborowego. Do końca wojny uzyskał ponad 500 zaliczonych trafień^[1][2][3]. Prawdopodobnie do liczby zabitych wrogów przypisano mu również żołnierzy niemieckich których zastrzelił z pistoletu maszynowego^[4].

Wytrenował ponad 250 nowych snajperów. Był kilka razy ranny, najpoważniej w Estonii w 1944 roku (jako pomocnik szefa sztabu 1122 pułku piechoty 334 Dywizji Piechoty 4 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Nadbałtyckiego w stopniu kapitana), pozostał w szpitalu aż do końca wojny^[1][2]. W czasie rekonwalescencji został uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina (4 czerwca 1944)^[3].

Po wojnie Sidorenko odszedł ze służby wojskowej i osiadł w obwodzie czelabińskim, gdzie pracował jako brygadzista w kopalni węgla kamiennego. W 1974 roku przeniósł się do Republiki Dagestanu na Kaukazie^[1][2].

Poza Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego i Orderem Lenina otrzymał także Order Wojny Ojczyźnianej I klasy, Order Czerwonej Gwiazdy i medale^[3].