Instytut Gospodarki Komunalnej

Instytut Gospodarki Komunalnej – jednostka organizacyjna Ministerstwa Gospodarki Komunalnej, istniejąca w latach 1951–1961, powołana z zadaniem prowadzenia prac naukowo-badawczych w dziedzinie technicznej, organizacyjnej i ekonomicznej, mającej na celu postęp techniczny, gospodarczy i organizacyjny gospodarki komunalnej i mieszkaniowej.

Powołanie Instytutu

Na podstawie zarządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Gospodarki Komunalnej ustanowiono Instytut^[1]. Powołanie Instytutu pozostało w związku ustawą z 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej^[2].

Zwierzchni nadzór nad instytutem sprawował Minister Gospodarki Komunalnej.

Zadania Instytutu

Zadaniem Instytutu było prowadzenie prac naukowo-badawczych, a w szczególności^[3]:

• stosunków i warunków mieszkaniowych pod kątem widzenia eksploatacji budynków mieszkalnych, ich remontu i konserwacji oraz organizowania urządzeń, mających na celu zbiorowe zaspakajanie potrzeb mieszkańców,
• urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę, do usuwania i utylizacji nieczystości, do zabezpieczenia czystości gleby, wody i powietrza w osiedlach, jak również urządzeń kąpielowych i pralniczych,
• urządzenia, utrzymanie i oświetlenie dróg, ulic, placów i innych obiektów komunikacyjnych w osiedlach,
• urządzenia i utrzymywania parków, skwerów, zieleńców, ogrodów działkowych, ogrodów jordanowskich i innych miejsc wypoczynku i rozrywki na świeżym powietrzu,
• urządzenia i utrzymywania cmentarzy oraz zakładów pogrzebowych,
• urządzeń komunikacji miejskiej i podmiejskiej,
• urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w gaz, elektryczność i ogrzewanie,
• urządzeń służących do zapobiegania pożarów i walki z pożarami,
• urządzeń hotelowych,
• innych urządzeń komunalnych, jak również urządzeń pomocniczych służących bezpośrednio gospodarce komunalnej.

Kierowanie instytutem

Na czele Instytutu stał dyrektor, który kierował samodzielnie działalnością Instytutu i był za nią odpowiedzialny. Dyrektor zarządzał instytutem przy pomocy dwóch zastępców. Zastępcy mieli przydzielony zakres prac, za który odpowiadali przed dyrektorem.

Rada Naukowa

Przy Instytucie działała Rada Naukowa. Rada Naukowa składała się z przewodniczącego, jego zastępcy i 9 członków, powoływanych przez ministra na okres 3 lat spośród przedstawicieli nauki i znawców zagadnień wchodzących w zakres działania instytutu.

Do zadań Rady Naukowej należało:

• inicjowanie prac naukowo-badawczych,
• opiniowanie planów naukowo-badawczych i preliminarzy budżetowych Instytutu,
• wypowiadania się w sprawie organizacji Instytutu,
• rozpatrywanie innych spraw na zlecenie ministra lub na wniosek przewodniczącego Rady.

Zniesienie Instytutu

Na podstawie zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne zlikwidowano Instytut^[4].

Przypisy

1. Zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 20 września 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Gospodarki Komunalnej. M.P. z 1951 r. nr 87, poz. 1204.
2. Ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej. Dz.U. z 1951 r. nr 5, poz. 38.
3. Zarządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 20 września 1951 r. w sprawie nadania statutu Instytutowi Gospodarki Komunalnej. M.P. z 1951 r. nr 87, poz. 1205.
4. Zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 31 października 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne. M.P. z 1961 r. nr 95, poz. 404.