Instrument mechaniczny
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instrument mechaniczny – instrument muzyczny odtwarzający utwory zapisane na wałkach (lub płytach) ze sztyftami (kołkami), lub na perforowanej taśmie (lub płycie)[1]. Siłą napędową jest sprężyna, ciężarki, silnik elektryczny lub ręka obracająca korbę[2].
Kołki oraz otwory rozmieszczone są w określonej sekwencji. Obracanie wałka lub płyty i przesuwanie taśmy powodują przemieszczanie się kołków i otworów wzdłuż mechanizmu dźwigniowego, który połączony jest z przyrządami wzbudzającymi drgania elementów dźwiękotwórczych instrumentu. W katarynce i fonoli uruchamiane są wentyle pod piszczałkami, w szafie grającej i w pianoli – młoteczki uderzające w struny (w szafie grającej również bębenki, dzwonki itp.), w pozytywce – odpowiednio nastrojone stalowe zęby[2].
Instrumenty mechaniczne znane były w Bizancjum, starożytnej Grecji i Rzymie. W Europie szczyt popularności miały w XIX wieku. Współcześnie są rzadko spotykane[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
