Infrastruktura telekomunikacyjna

Infrastruktura telekomunikacyjna – według uchylonego prawa telekomunikacyjnego, urządzenia telekomunikacyjne, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, oraz w szczególności linie telekomunikacyjne, kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji^[1].

Prawo komunikacji elektronicznej z 2024 zawiera nową definicję. Infrastrukturą telekomunikacyjną są fizyczne elementy sieci telekomunikacyjnej wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji, w szczególności urządzenia telekomunikacyjne, linie kablowe, a także powiązane zasoby, z wyjątkiem powiązanych usług, budynków i wejść do budynków^[2].

Pod pojęciem infrastruktury telekomunikacyjnej np. rozumie się zespół kabli i urządzeń, z których zbudowana jest sieć telefoniczna lub inna telekomunikacyjna. W jej skład wchodzi linia do abonenta, wyposażenie do obsługi abonenta na centrali oraz zestaw połączeń międzycentralowych wraz z urządzeniami do kierowania ruchu telekomunikacyjnego.

Przypisy

1. Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2024 r. poz. 34, z późn. zm.).
2. Ustawa z dnia 12 lipca 2024 r. Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1221).