Iberis semperflorens L. – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie we Włoszech[4].
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Iberis semperflorens | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Iberis semperflorens L. Sp. Pl. 648 1753[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie endemicznie na Sycylii oraz południowej części Półwyspu Apenińskiego[5].
Morfologia
- Pokrój
- Zimozielona bylina krzewiasta[4][6]. Dorastająca do 80 m wysokości[4], chociaż według innych źródeł osiąga 15 cm wysokości i 30–38 cm szerokości[7].
- Liście
- Łyżeczkowate, ciemnozielone[6], o długości 30–70 mm[4].
- Kwiaty
- Zebrane w baldachogronach. Mierzą 3–5 cm średnicy[6]. Mają białą barwę. Wydzielają zapach[5].
- Gatunki podobne
- Roślina jest podobna do ubiorka wiecznie zielonego (Iberis sempervirens L.), ale wyraźnie różni się okresem kwitnienia[6].
Biologia i ekologia
Rośnie na wybrzeżu, na klifach, z zacienionych szczelinach skalnych[4]. Występuje na wysokości do 1500 m n.p.m.[8] Kwitnie od listopada do marca[4], natomiast według innych źródeł od przełomu października i listopada do kwietnia[5]. Preferuje wapienne podłoże[5]. Najlepiej rośnie na glebach od odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (6,1–7,8 pH). Występuje w strefach mrozoodporności od 4a do 8b[7].
Gatunek I. semperflorens został relatywnie niedawno wykorzystany w celach komercyjnych jako kwitnąca roślina doniczkowa. Latem 2013 roku zaobserwowano plamy i pierścienie na liściach niektórych roślin doniczkowych uprawianych w szklarni w mieście Albenga w północno-zachodniej części Włoch. W wyniku przeprowadzonych badań udowodniono, że przyczyną tego jest wirus brązowej plamistości pomidora. To nowe odkrycie sugeruje, że I. semperflorens może być naturalnym gospodarzem tego wirusa i gatunek ten może odgrywać rolę jako rezerwuar wirusa w przyrodzie[9].
Zastosowanie
Gatunek ze względu na liczbę kwiatostanów, długi czas kwitnienia oraz dobrą adaptację do uprawy ma zastosowanie jako doniczkowa roślina ozdobna, szczególnie na rynku włoskim[5]. Brak jest szczegółowych wyników badań dotyczących uprawy tego gatunku. Stwierdzono, że nasiona tej rośliny najlepiej kiełkują w temperaturze 20°C w pełnym nasłonecznieniu[10].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
