Loading AI tools
kanadyjski jeździec, dziesięciokrotny olimpijczyk, medalista olimpijski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ian Millar (ur. 6 stycznia 1947 w Halifax) – kanadyjski sportowiec, jeździec, dziesięciokrotny olimpijczyk, srebrny medalista olimpijski z igrzysk w Pekinie, wielokrotny złoty medalista igrzysk panamerykańskich, mistrzostw kraju i Pucharu Świata w jeździectwie w skokach przez przeszkody; rekordzista pod względem liczby występów na igrzyskach olimpijskich.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||
Wzrost |
185 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
Jest trenerem jeździectwa, trenował m.in. mistrzynię świata Gail Greenough i srebrną medalistkę olimpijską Jill Henselwood[1][2]. Treningi oraz hodowlę koni prowadzi na zarządzanej wraz z dziećmi Millar Brooke Farm w pobliżu Perth w Ontario[3].
W trakcie ponad czterdziestoletniej kariery dziesięciokrotnie zdobył tytuł mistrza kraju[4][5]. Będąc członkiem reprezentacji narodowej od 1971 roku[6][7] sześciokrotnie uczestniczył w indywidualnych[8] i drużynowych[9] mistrzostwach świata, zajmując trzykrotnie miejsca w pierwszej piątce drużynowo oraz dwukrotnie plasując się indywidualnie w pierwszej dziesiątce tych zawodów[5]. W dziewięciu występach w igrzyskach panamerykańskich zdobył łącznie dziewięć medali[1][4], w tym trzy złote w latach 1987 i 1999, co czyni go najbardziej utytułowanym jeźdzcem w historii tej imprezy[5]. Czternastokrotnie uczestniczył w finałach Pucharu Świata[10][11], w którym trzykrotnie stawał na podium[5][12]. Dwukrotnie zwyciężył w tych zawodach, w latach 1988 i 1989, zostając pierwszym w historii zawodnikiem, który obronił tytuł, dodatkowo jeszcze na tym samym koniu[13].
Od 1972 roku wybierany do wszystkich kanadyjskich olimpijskich reprezentacji, opuścił jedynie zbojkotowane przez państwa zachodnie moskiewskie igrzyska[14][15]. Do igrzysk w Pekinie jego najlepszą pozycją było dwukrotnie czwarte miejsce drużynowo i trzynaste indywidualnie[7][14][16]. Choć nie poprawił wówczas indywidualnego wyniku, zdobył w drużynie pierwszy w karierze medal olimpijski w swoim dziewiątym występie na igrzyskach[17]. Wyrównawszy tym samym osiągnięcie austriackiego żeglarza, Huberta Raudaschla, postawił sobie następnie za cel jego pobicie[14]. Sztuka ta udała mu się cztery lata później w Londynie: zajmując najlepsze w karierze 9. miejsce indywidualnie[18] został z dziesięcioma startami rekordzistą pod względem liczby występów na igrzyskach olimpijskich[19][20].
Na początku maja 2019 roku ogłosił zakończenie kariery[21][22].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.