Loading AI tools
gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wodnicha odymiona (Hygrophorus camarophyllus (Alb. & Schwein.) Dumée, Grandjean & Maire) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
wodnicha odymiona |
Nazwa systematyczna | |
Hygrophorus camarophyllus (Alb. & Schwein.) Dumée, Grandjean & Maire Bull. Soc. bot. Fr. 28: 292 (1912) |
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisali w 1805 r. Johannes Baptista von Albertini i Lewis David von Schweinitz nadając mu nazwę Agaricus camarophyllus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu P. Dumée, M. Grandjean i René Charles Maire w 1912 r.[1]
Nazwę polską nadała w 1997 r. Barbara Gumińska[3].
Średnica 6–15 cm, za młodu półkulisty, później rozpostarty, na środku płaski lub wypukły, a u starszych okazów nawet zapadnięty. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Jest niehigrofaniczny. Powierzchnia gładka, włóknista, promieniście popękana, podczas wilgotnej pogody lepka, w czasie suchej matowa. Barwa oliwkowobrązowa lub ciemnobrązowa[4].
Dość grube i rzadkie, dość szerokie, białe, przy trzonie często anastomozujące, przyrośnięte lub zbiegające. Ostrza blaszek równe[4].
Wysokość 3–8 cm, grubość 1–2,5 cm, walcowaty, często o zwężającej się podstawie, początkowo pełny, potem częściowo gąbczasty. Powierzchnia gładka, włóknista, sucha, szarobrązowa (jaśniejsza od kapelusza)[4].
Kruchy, biały, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Brak zapachu, lub słaby zapach wosku, smak łagodny[4].
Wodnicha odymiona występuje w Ameryce Północnej, Europie, oraz w Korei i Japonii[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. notowana na 3 stanowiskach, w tym dwa bardzo dawne (1897 i 1912 r.). Jedyne bardziej współczesne stanowisko podał Stanisław Domański w Roztoczańskim Parku Narodowym w 1999 r. Jej rozprzestrzenienie w Polsce i stopień zagrożenia nie są znane. W Danii uznana za gatunek wymarły, znajduje się na listach gatunków zagrożonych w Niemczech i Anglii[3]. W Polsce podlega częściowej ochronie gatunkowej[6].
Siedlisko: lasy iglaste i obrzeża lasów, pod jodłami, świerkami i sosnami, ale notowana także pod bukami. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.