Hubert Schwarz

Hubert Schwarz (ur. 13 września 1960 w Oberaudorfie) – niemiecki skoczek narciarski oraz specjalista kombinacji norweskiej reprezentujący RFN, złoty medalista olimpijski, złoty medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów w kombinacji.

Hubert Schwarz

Data i miejsce urodzenia	13 września 1960 Oberaudorf
Klub	WSV Oberaudorf
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Kombinacja norweska Igrzyska olimpijskie złoto Calgary 1988 kombinacja norweska (sztafeta) Mistrzostwa świata złoto Seefeld 1985 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Örnsköldsvik 1980 indywidualnie brąz Mt-Sainte-Anne 1979 indywidualnie Puchar Świata 3. miejsce 1984/1985

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hubert Schwarz pojawił się w grudniu 1977 roku podczas 26. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Nie zdobył punktów w żadnym z konkursów i nie został uwzględniony w klasyfikacji końcowej. W 1979 roku zdobył brązowy medal w kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w Mont-Sainte-Anne. Rok później, podczas mistrzostw juniorów w Örnsköldsvik był najlepszy. W tym samym roku wystąpił obu konkursach indywidualnych w skokach narciarskich na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid. Na normalnej skoczni zajął 25. miejsce, a na dużym obiekcie rywalizację zakończył na 41. pozycji. Na tych samych igrzyskach wystąpił w kombinacji kończąc rywalizację w zawodach indywidualnych na dziewiątej pozycji. Po skokach do kombinacji zajmował nawet trzecie miejsce, ale nie utrzymał tej lokaty w biegu. W Puchar Świata w skokach narciarskich startował do 1981 roku, najlepsze wyniki osiągając w sezonie 1980/1981, który ukończył na 70. miejscu w klasyfikacji generalnej.

Od 1981 roku skupił się na kombinacji. W 1982 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Oslo, gdzie indywidualnie był dziewiąty, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce w konkursie drużynowym, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami. W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld. Zajął wtedy 19. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze punkty (w sezonach 1983/1984-1992/1993 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) zdobył 29 grudnia 1983 roku w Oberwiesenthal, gdzie był jedenasty. W sezonie 1983/1984 pojawił się jeszcze czterokrotnie, za każdym razem plasując się w czołowej dziesiątce. Dzięki temu zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 1984 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. W konkursie indywidualnym spadł tam z 23. miejsca, które zajmował po skokach na 24. miejsce po biegu.

Pierwszy sukces w kategorii seniorów osiągnął podczas mistrzostw świata w Seefeld w 1985 roku. Wspólnie z Thomasem Müllerem i Hermannem Weinbuchem zdobył drużynowo złoty medal. Po skokach Niemcy zajmowali drugie miejsce, jednak po biegu wyprzedzili prowadzących Norwegów i sięgnęli po tytuł. Trzecie miejsce przypadło Finom. W zawodach indywidualnych znalazł się poza czołową piętnastką. W rywalizacji pucharowej Müller ponownie trzykrotnie stawał na podium: 15 grudnia w Planicy i 20 grudnia 1984 roku w Sankt Moritz był drugi, a 5 stycznia 1985 roku w Schonach zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć trzecie miejsce, za Norwegiem Geirem Andersenem i Hermannem Weinbuchem. W sezonie 1985/1986 spisał się nieco słabiej, na podium stając tylko raz – 22 marca 1986 roku w Štrbskim Plesie, gdzie był drugi. W czołowej dziesiątce znalazł się jeszcze trzykrotnie, co w klasyfikacji generalnej dało mu piątą pozycję.

Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zajął indywidualnie 22. miejsce. Był to najsłabszy wynik wśród reprezentantów RFN, wobec czego Schwarz nie wziął udziału w sztafecie. W Pucharze Świata pojawił się siedmiokrotnie, za każdym razem plasując się w czołowej dziesiątce. Dwukrotnie stawał na podium: 3 stycznia 1987 roku w Schonach odniósł swoje jedyne pucharowe zwycięstwo, a 27 lutego w Lahti zajął trzecie miejsce. Podium w Lahti było ostatnim w jego karierze. W klasyfikacji generalnej uplasował się na czwartej pozycji.

Ostatni sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Calgary w 1988 roku. W zawodach drużynowych wraz z Hansem-Peterem Pohlem i Müllerem wywalczył złoty medal. Zwyciężyli w skokach i z przewagą 16 sekund nad Austriakami przystąpili do biegu. Na mecie ich przewaga nad reprezentantami Austrii wzrosła do ponad pół minuty, lecz drugie miejsce zajęli Szwajcarzy, którzy stracili do zwycięzców stracili tylko 3,4 sekundy. Austriakom przypadło ostatecznie trzecie miejsce. Igrzyska w Calgary były pierwszymi, na których rozegrano zawody drużynowe w kombinacji norweskiej i tym samym reprezentanci RFN zostali pierwszymi w historii mistrzami olimpijskimi w tej konkurencji. W zawodach indywidualnych był drugi po skokach i przed biegiem tracił do prowadzącego Austriaka Klausa Sulzenbachera 1 minutę i 2 sekundy. Na trasie biegu uzyskał dopiero 33. czas, co sprawiło, że rywalizację ukończył na trzynastym miejscu. W zawodach pucharowych punktował trzykrotnie, najlepszy wynik osiągając 23 stycznia 1988 roku w Seefeld, gdzie był czwarty. Sezon 1987/1988 zakończył na 13. lokacie.

W sezonie 1988/1989 tylko raz znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów pucharowych – 29 grudnia 1988 roku w Oberwiesenthal był dziesiąty. Punktował jeszcze dwukrotnie i w klasyfikacji końcowej zajął 22. miejsce. Na mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku zajął 35. miejsce w konkursie indywidualnym, a w sztafecie był siódmy.

Osiągnięcia w kombinacji

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	19 lutego	1980	Lake Placid	Indywidualnie K-90/15 km	432.200 pkt	-60.055 pkt	Ulrich Wehling
24.	12 lutego	1984	Sarajewo	Indywidualnie K-90/15 km	422.595 pkt	-67.495 pkt	Tom Sandberg
1.	24 lutego	1988	Calgary	Sztafeta K-90/3 × 10 km[1]	1:20:46.0 h	-	-
13.	28 lutego	1988	Calgary	Gundersen K-90/15 km	38:16.8 min	+3:08.3 min	Hippolyt Kempf

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	19 lutego	1982	Oslo	Gundersen K-90/15 km	426.600 pkt	-13.715 pkt	Tom Sandberg
4.	26 lutego	1982	Oslo	Sztafeta K-90/3 × 10 km[2]	1295.92 pkt	-94.78 pkt	NRD
5.	18 marca	1984	Rovaniemi	Sztafeta K-90/3 × 10 km[3]	1189.46 pkt	-59.76 pkt	Norwegia
?	18 stycznia	1985	Seefeld	Gundersen K-90/15 km	410.10 pkt	?	Hermann Weinbuch
1.	25 stycznia	1985	Seefeld	Sztafeta K-90/3 × 10 km[4]	1276.90 pkt	-	-
22.	13 lutego	1987	Oberstdorf	Gundersen K-90/15 km	423.80 pkt	?	Torbjørn Løkken
35.	18 lutego	1989	Lahti	Gundersen K-90/15 km	37:10.7 min	+7:01.4 min	Trond Einar Elden
7.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta K-90/3 × 10 km[5]	1:24:21.7 h	+5:02.0 min	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
3.	16 lutego	1979	Mont-Sainte-Anne	Indywidualnie K-90/15 km	?	?	Hermann Weinbuch
1.	28 lutego	1980	Örnsköldsvik	Indywidualnie K-90/15 km	?	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1983/1984: 7.
• sezon 1984/1985: 3.
• sezon 1985/1986: 5.
• sezon 1986/1987: 4.
• sezon 1987/1988: 13.
• sezon 1988/1989: 22.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	15 grudnia 1984	Planica	Gundersen K90/15 km	418.8 pkt	2.	-2.8 pkt	Geir Andersen
2.	20 grudnia 1984	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	419.10 pkt	2.	-1.80 pkt	Geir Andersen
3.	5 stycznia 1985	Schonach	Gundersen K90/15 km	422.935 pkt	2.	-10.225 pkt	Hermann Weinbuch
4.	22 marca 1986	Štrbské Pleso	Gundersen K90/15 km	436.2 pkt	2.	-18.1 pkt	Hermann Weinbuch
5.	3 stycznia 1987	Schonach	Gundersen K90/15 km	421.875 pkt	1.	-	-
6.	27 lutego 1987	Lahti	Gundersen K90/15 km	425.630 pkt	3.	-10.220 pkt	Thomas Müller

Osiągnięcia w skokach

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
25.	17 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia normalna indywidualnie	266,3 pkt	57,2 pkt	Toni Innauer
41.	23 lutego	1980	Lake Placid	Skocznia duża indywidualnie	271,0 pkt	89,1 pkt	Jouko Törmänen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1979/1980: 96
• sezon 1980/1981: 70

Przypisy

1. Skład drużyny: Hans-Peter Pohl, Hubert Schwarz, Thomas Müller
2. Skład drużyny: Hermann Weinbuch, Thomas Müller, Hubert Schwarz
3. Skład drużyny: Thomas Müller, Hermann Weinbuch, Hubert Schwarz
4. Skład drużyny: Thomas Müller, Hubert Schwarz, Hermann Weinbuch
5. Skład drużyny: Thomas Müller, Hubert Schwarz, Thomas Dufter

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (skoki) (niem. • ang. • fr.)
• Profil na stronie FIS (kombinacja) (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.)