Horodniczy

Horodniczy, gorodniczy (łac. aedilis) – urząd ziemski Wielkiego Księstwa Litewskiego funkcjonujący od XV w., ostatni urząd w hierarchii ziemskiej województw wschodnich Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[1].

Ten artykuł dotyczy urzędu. Zobacz też: Marek Horodniczy - redaktor katolicki.

Zajmował się zaopatrywaniem i utrzymywaniem niektórych miast i zamków w Wielkim Księstwie. Do kompetencji horodniczych należało czuwanie nad stanem fortyfikacji zamku, zarządzanie kluczami do twierdzy (stąd często byli określani jako klucznicy), dbałość o bezpieczeństwo przeciwpożarowe oraz dowodzenie powoływaną w razie potrzeby strażą mieszczańską.