Hipoteza dochodu permanentnego

Hipoteza dochodu permanentnego – teoria konsumpcji przedstawiona w 1957 roku przez amerykańskiego ekonomistę Miltona Friedmana. Zgodnie z tą teorią wydatki konsumpcyjne nie zależą od dochodu bieżącego, a od dochodu permanentnego, rozumianego jako przeciętny dochód, który spodziewa się osiągać osoba w trakcie całego życia^[1].

Z hipotezy dochodu permanentnego wynika, że tymczasowe zmiany dochodu nie wpływają znacząco na zachowanie konsumpcyjne jednostek (można zaobserwować tutaj efekt rygla).

Zobacz też

• hipoteza dochodu absolutnego
• hipoteza dochodu relatywnego
• hipoteza cyklu życia
• teoria dochodu permanentnego

Przypisy

1. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 241−242. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia

• Milton Friedman A Theory of the Consumption Function, National Bureau of Economic Research, 1957.

Linki zewnętrzne

• Permanent Income Hypothesis. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)]. (ang.).

Encyklopedie internetowe (teoria ekonomii):

• Britannica: topic/permanent-income-hypothesis