Hipoderma (botanika)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hipoderma (hypoderma, skórnia) – warstwa komórek (miękiszu, kolenchymy lub sklerenchymy) znajdująca się bezpośrednio pod epidermą w łodygach i liściach lub pod ryzodermą w korzeniach[1][2]. Określenie "hipoderma" odnosi się do lokalizacji tej warstwy w roślinie, a nie jej budowy czy funkcji.
Występowanie
- Liść
Hipodermę w liściu może tworzyć sklerenchyma (np. u ostrokrzewu), miękisz powietrzny (np. u niektórych gatunków z rodziny kluzjowatych) lub tkanka gromadząca wodę[1]. U niektórych iglastych hipodermę w liściach mogą tworzyć włókna o zdrewniałych ścianach komórkowych (np. u sosny rumelijskiej i sosny czarnej)[1].
- Łodyga
W obwodowych częściach łodyg roślin dwuliściennych hipodermę może stanowić pokład kolenchymy[3]
- Korzeń
Hiopoderma korzeni okrytonasiennych niemających przyrostu wtórnego może stanowić pochwę zbudowaną z jedej lub kilku warstw komórek, cechujących się zwykle obecnością pasemek Caspary'ego. Tak wykształcona hipoderma stanowi egzodermę korzenia[1][4].
Hipoderma może też występować w korzeniach paprotników.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.