Hiostylia

Hiostylia, hyostylia – typ połączenia łuku żuchwowego z mózgoczaszką, polegający na podwieszeniu chrząstki podniebienno-kwadratowej (łac. palatoquadratum) do puszki mózgowej więzadłami łącznotkankowymi z zachowaniem dużej swobody ruchu. Palatoquadratum nie jest na stałe przyrośnięte do mózgoczaszki, z tyłu łączy się z nią za pomocą rozbudowanej chrząstki gnykowo-żuchwowej (hyomandibulare), a z przodu za pomocą ścięgien^[1]. Takie połączenie jest uznawane za bardziej rozwinięte ewolucyjnie od amfistylii – charakteryzuje je utrata połączenia wyrostka słuchowego chrząstki podniebienno-kwadratowej z zaoczodołową częścią mózgoczaszki oraz dominujący udział chrząstki gnykowo-żuchwowej w zawieszeniu szczęk^[2].

Czaszka hiostyliczna (hyostyliczna) występuje u większości współczesnych ryb spodoustych^[1][3]. Umożliwia znaczne powiększenie objętości jamy gębowej i gardzieli. Pozwala na wykorzystywanie ruchliwości szczęk na różne sposoby, np. wysuwanie do przodu, kierowanie otworu gębowego ku górze lub ku dołowi. Ułatwia pobieranie pokarmu, wzmaga siłę ssącą wytwarzaną przez jamę gębową^[1].

Zobacz też

• autostylia

Przypisy

1. Ryby kopalne. red. Michał Ginter. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 346. ISBN 978-83-235-0973-8.
2. Łukasz Paśko. Wczesna historia ryb I - Chondrichthyes. „Przegląd Zoologiczny”. 1–4, s. 7–22, 2010.
3. Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, s. 127.