Hikma
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hikma – w filozofii i teologii islamu najwyższa filozofia, która obejmuje hellenizującą filozofię islamu, teologię i gnozę. Pierwotnie termin ten oznaczał wszelką mądrość. W filozofii arabsko-muzułmańskiej termin „hikma” oznaczał mądrość i naukę w ogóle. Koncepcje tą na początku XI wieku rozwinął Abu Ali Husain ebn Abdallah Ebn-e Sina (łac. Avicenna) wprowadzając rozróżnienie między falsafą a hikmą. Falsafa według Ibn Sina to perypetyzm, natomiast hikma to mądrość „wschodnia”. Z hikmy pochodzi poznanie świata i logika, czyli tzw. nauki podstawowe, zaś nauki praktyczne (medycyna, rolnictwo) są wobec niej pochodne. W klasycznym islamie termin „hikma" kojarzony był z medycyną, a lekarzy nazywano „hukama". Do dnia dzisiejszego w języku arabskim termin „hakim" oznacza lekarza.
- Gobineau, Joseph Arthur de – Iqbāl, Muh.ammad), s. 932, ISBN 83-918800-1-X
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
