Loading AI tools
Hermann Grabner (ur. 12 maja 1886 w Grazu, zm. 3 lipca 1969 w Bolzano[1][2]) – austriacki kompozytor i teoretyk muzyki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Grazu (1909)[1][2], następnie uczył się w konserwatorium w Lipsku u Maxa Regera i Hansa Sitta[1][2]. W 1913 roku został wykładowcą konserwatorium w Strasburgu[1][2]. W czasie I wojny światowej walczył na froncie[2], po jej zakończeniu osiedlił się w Heidelbergu[1]. Od 1924 do 1938 roku wykładał w konserwatorium w Lipsku[1][2]. W latach 1938–1945 był wykładowcą Hochschule für Musik w Berlinie[1][2].
Skomponował m.in. operę Die Richterin (wyst. Barmen 1930), Perkeo Suite i Burgmusik na orkiestrę dętą, Koncert na 3 skrzypiec i orkiestrę, utwory organowe, pieśni[2]. W jego twórczości widoczny jest wpływ muzyki Maxa Regera[1]. Jako teoretyk muzyki w swojej pracy naukowej zajmował się problemami harmoniki funkcyjnej i sztuką komponowania, nawiązując do teorii Hugo Riemanna[1]. Jego uczniami byli m.in. Hugo Distler, Wolfgang Fortner, Miklós Rózsa i Knudåge Riisager[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[2])
- Die Funktionstheorie Hugo Riemanns und ihre Bedeutung für die praktische Analyse (Monachium 1923)
- Allgemeine Musiklehre (Stuttgart 1924, 5. wyd. 1949)
- Lehrbuch der musikalischen Analyse (Lipsk 1925)
- Der lineare Satz: Ein Lehrbuch des Kontrapunktes (Stuttgart 1930, wyd. zrewid. 1950)
- Handbuch der Harmonielehre (Berlin 1944)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
