Loading AI tools
Henryk książę Korybut Woroniecki (ur. 1794 lub 1796 we Lwowie, zm. 29 marca 1879 w Haczowie) – polski oficer, uczestnik walk niepodległościowych.
| porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia |
1794 lub 1796 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
Armia Księstwa Warszawskiego, |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-austriacka, |
| Odznaczenia | |
  | |
Urodził się w 1794[1][2] lub 1796 we Lwowie[3][4][5]. Posiadał pochodzenie szlacheckie[6], legitymował się tytułem księcia[4][1].
Jako akademik wstąpił do Armii Księstwa Warszawskiego w 1809[3]. Odbył kampanię w 1809 (wojna polsko-austriacka) oraz w 1812 i w 1813 podczas kampanii napoleońskiej[3][4][7][1]. Awansowany na stopień porucznika[3]. Przebywał w niewoli rosyjskiej[3]. Był zesłany na Syberię[7].
Po odzyskaniu wolności i powrocie na ziemie polskie był żołnierzem Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego[3]. Od około 1819 w stopniu podporucznika służył w 1 pułku strzelców konnych[8][9][8][10][11][12][13][14]. Około 1824 został awansowany na porucznika i przeniesiony do 3 pułku strzelców konnych, w szeregach którego służył nadal w drugiej połowie lat 20.[14][15][16][17][18][19][20][3] W 1831 był oficerem powstania listopadowego[1], odznaczając się męstwem i walecznością do końca walk[3].
Zamieszkiwał w miejscowości Drohobyczka. W późniejszych latach był uczestnikiem spisków i sprzysiężeń z lat 1833–1846[4]. Był więziony w twierdzy Kufstein[7]. W lutym 1846 uczestniczył na ziemi sanockiej w przygotowaniach konspiracyjnych celem wzniecenia walk w ramach powstania krakowskiego, przygotowanego na 21/22 lutego 1846, po czym znalazł się na przygotowanej przez cyrkuł sanocki liście uczestników konspiracji (innym uczestnikiem był August Woroniecki z Drohobyczki)[21]. Uczestnicy konspiracji byli więzieni Sanoku (śledztwo prowadził przybyły ze Lwowa radca Leonidas Janowicz, osławiony bezpardonowym traktowaniem osadzonych i ich krewnych, którego odwołał mianowany komendantem Sanoka pułkownik Leopold Kolowrath-Krakowsky, ówczesny komendant 3 pułku huzarów z Sáros-Patak)[22][23]. Latem 1846 rozpoczęto przewożenie więźniów do Lwowa[23]. Hieronim Woroniecki został skazany na karę 10 lat ciężkiego więzienia (August został skazany na karę 12 lat ciężkiego więzienia)[24][25][3][6]. Wraz z innymi skazanymi uczestnikami sprzysiężenia na Sanocczyźnie został wywieziony na Hradczy Kopiec (Spielberg), osadzony tam 10 listopada 1846, po czym 23 marca 1848 został zwolniony na mocy amnestii, którą objęto konspiratorów[25][6][3]. Polacy, na czele z Julianem Goslarem, odjeżdżający z dworca kolejowego w pobliskim Brnie byli żegnani entuzjastycznie przez Czechów[26].
Po uwolnieniu zamieszkał we dworze w Haczowie, należącym do rodziny Urbańskich, z którymi był spokrewniony (m.in. Franciszek Urbański oraz jego dzieci Lucyna i Mieczysław)[1][3]. Po wybuchu powstania styczniowego będąc w podeszłym wieku opuścił tę miejscowość, przekroczył granicę i ochotniczo zgłosił się do obozu powstańców, jednak po zachorowaniu na tyfus był zmuszony zrezygnować z udziału w narodowej insurekcji i powrócić do domu[7][27].
Zmarł 28[28] lub 29 marca 1879[4][3]. Został pochowany na cmentarzu w Haczowie 31 marca 1879[3][4][1].
- Order Virtuti Militari (za kampanie 1812/1813)[3][1][4]
- Legia Honorowa (za kampanie 1812/1813)[3]
- Jerzy Bułharyn, Kajetan Dominikowski, Julian Goslar, Adolf Kern, Teofil Wojciech Ostaszewski, Antoni Radomski, Hieronim Romer – inni konspiratorzy na Sanocczyźnie w 1846
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
