Henckel-Gaschin von Donnersmarck

Henckel-Gaschin von Donnersmarck – linia śląskiego rodu Henckel von Donnersmarck, która wygasła w 1993, od 25 listopada 1911 potomkowie Hugona II Henckel von Donnersmarck i Wandy von Gaschin mieli prawo do używania tytułu hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck.

Henckel-Gaschin von Donnersmarck

Tytuły	hrabia
Założyciel	Hugo II Henckel von Donnersmarck
Ostatni przedstawiciel	Jan Henckel-Gaschin von Donnersmarck
Rok założenia	1908
Rok rozwiązania	1922
Pochodzenie etniczne	niemieckie

Historia

W 1890 po śmierci Hugona I linia bytomsko-siemianowicka rodu Henckel von Donnersmarck podzieliła się na linię na Brynku i Krowiarkach, linię na Nakle i Ramułtowicach oraz karyncką linię na Wolfsbergu^[1]. Hugon II zapoczątkował pierwszą z tych linii. 15 maja 1856 w Krowiarkach poślubił Wandę, córkę hrabiego Amanda von Gaschin^[1][2]. Hugo II na siedzibę rodową wybrał pałac w Brynku. W 1879 jego żona, Wanda odziedziczyła po swojej matce, hrabinie Fanny von Gaschin majątki wokół Kietrza, Krowiarek i Makowa. W 1900 z majątków odziedziczonych przez Wandę utworzono fideikomis^[1]. 25 listopada 1911, staraniem Edgara Henckel von Donnersmarcka, cesarz Wilhelm II wyraził zgodę na połączenie nazwisk i herbów swoich rodziców Hugona i Wandy. Edgar był pierwszą osobą, która mogła używać hrabiowskiego tytułu Henckel-Gaschin von Donnersmarck. Od tego momentu każdy właściciel pałacu w Krowiarkach mógł używać tego tytułu. Linia wygasła w 1993 wraz ze śmiercią ostatniego męskiego potomka Jana Henckel-Gaschin von Donnersmarcka.

Herb

Herb rodowy według nadania cesarza Wilhelma II z 25 listopada 1911 przedstawia tarczę podzieloną na cztery pola. W pierwszym z nich znajduje się błękitny lew w koronie na złotym tle, a w trzecim polu trzy srebrne róże na czerwonym tle. Te dwa pola stanowią herb rodowy Henckel von Donnersmarck według nadania króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego z 1 sierpnia 1417. W drugim polu znajduje się złoty lew w koronie na błękitnym tle, a także czarny orzeł w koronie na złotym tle. W czwartym polu umieszczono siedem złotych zaostrzonych szpic na błękitnym tle. Ponadto, obok znajdują się dwa złote koła z ośmioma szprychami na błękitnym tle. Koła te rozmieszczono ukośnie w lewym kierunku, tak że jedno znajduje się pod drugim. W środek drugiego i czwartego pola wkomponowane jest czerwone pole ze srebrną poprzeczną belką pokrytą podwójną czerwoną różą. Te trzy pola stanowią herb rodowy von Gaschin. W klejnocie nad czterema hełmami i złoto-błękitnymi labrami znajdują się kolejno błękitny lew w koronie, czarny orzeł w koronie, pawie pióra oraz złoty lew w koronie.

Herb rodu von Gaschin

Herb rodu von Donnersmarck

Herb hrabiów Henckel-Gaschin von Donnersmarck

Hrabiowie

• Edgar, 1. hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck (25 listopada 1911 r. – 14 maja 1939 r.)
• Jan, 2. hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck (14 maja 1939 r. – 15 czerwca 1993 r.)

Genealogia

Laura von Hardenberg (1812–1857)

Hugo I (1811–1890)

Wanda von Gaschin (1837–1908)

Hugo II (1832–1908)

Łazarz IV (1835–1914)

Artur (1836–1921)

Eberhard von Pach zu Hansenheim (1875–1923)

Irmgard (1872–1940)

Anna von Fabrice (1854–1905)

Hugo III (1857–1923)

Sara (1858–1934)

Edgar (1859–1939)

Karoline zu Windisch-Grätz (1871–1937)

Ellinor Waleska (1864–1884)

Małgorzata (1872–1943)

Sándor Szápáry (1858–1904)

Wilhelm von Hohenau (1884–1957)

Anna Wanda (1894–1946)

Maria (1897–1971)

Karol (1895–1940)

Ludwik (1896–1918)

Małgorzata (1929)

Jan (1899–1993)

Anne-Sophie von Celsing (1915–1989)

Maria Waleria (1905–1986)

Aurel Dessewffy (1903–1975)

Karl Wolff Metternich zur Gracht (1916–1983)

Maria Wilhelmina (1921)

Maria Karolina (1923–2003)

Clemens-Heinrich von Kageneck (1913-2005)

Maria Zófia (1926)

Franciszka (1899–1993)

Cecilie Mathilde (1950)

Anne-Sophie (1956)

Ian Fraser Downey (1957)

Zobacz też

• Henckel von Donnersmarck
• Ród von Gaschin

Przypisy

1. Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarck – Kariera i fortuna rodu. Bytom: PPHU „Rococo”, 2003, s. 77. ISBN 83-86293-41-1.
2. Henckel von Donnersmarck. [dostęp 2010-07-31]. (niem.).

Bibliografia

• Arkadiusz Kuzio-Podrucki: Henckel von Donnersmarck – Kariera i fortuna rodu. Bytom: PPHU „Rococo”, 2003. ISBN 83-86293-41-1. Brak numerów stron w książce
• Henckel von Donnersmarck. [dostęp 2010-07-31]. (niem.).
• Andrzej Pawlik: Z dziejów rodu szlacheckiego von Gaschin. [dostęp 2010-07-31]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Genealogia rodu Henckel von Donnersmarck. angelfire.com. [dostęp 2010-07-19]. (ang.).