Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henckel-Gaschin von Donnersmarck – linia śląskiego rodu Henckel von Donnersmarck, która wygasła w 1993, od 25 listopada 1911 potomkowie Hugona II Henckel von Donnersmarck i Wandy von Gaschin mieli prawo do używania tytułu hrabia Henckel-Gaschin von Donnersmarck.
W 1890 po śmierci Hugona I linia bytomsko-siemianowicka rodu Henckel von Donnersmarck podzieliła się na linię na Brynku i Krowiarkach, linię na Nakle i Ramułtowicach oraz karyncką linię na Wolfsbergu[1]. Hugon II zapoczątkował pierwszą z tych linii. 15 maja 1856 w Krowiarkach poślubił Wandę, córkę hrabiego Amanda von Gaschin[1][2]. Hugo II na siedzibę rodową wybrał pałac w Brynku. W 1879 jego żona, Wanda odziedziczyła po swojej matce, hrabinie Fanny von Gaschin majątki wokół Kietrza, Krowiarek i Makowa. W 1900 z majątków odziedziczonych przez Wandę utworzono fideikomis[1]. 25 listopada 1911, staraniem Edgara Henckel von Donnersmarcka, cesarz Wilhelm II wyraził zgodę na połączenie nazwisk i herbów swoich rodziców Hugona i Wandy. Edgar był pierwszą osobą, która mogła używać hrabiowskiego tytułu Henckel-Gaschin von Donnersmarck. Od tego momentu każdy właściciel pałacu w Krowiarkach mógł używać tego tytułu. Linia wygasła w 1993 wraz ze śmiercią ostatniego męskiego potomka Jana Henckel-Gaschin von Donnersmarcka.
Herb rodowy według nadania cesarza Wilhelma II z 25 listopada 1911 przedstawia tarczę podzieloną na cztery pola. W pierwszym z nich znajduje się błękitny lew w koronie na złotym tle, a w trzecim polu trzy srebrne róże na czerwonym tle. Te dwa pola stanowią herb rodowy Henckel von Donnersmarck według nadania króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego z 1 sierpnia 1417. W drugim polu znajduje się złoty lew w koronie na błękitnym tle, a także czarny orzeł w koronie na złotym tle. W czwartym polu umieszczono siedem złotych zaostrzonych szpic na błękitnym tle. Ponadto, obok znajdują się dwa złote koła z ośmioma szprychami na błękitnym tle. Koła te rozmieszczono ukośnie w lewym kierunku, tak że jedno znajduje się pod drugim. W środek drugiego i czwartego pola wkomponowane jest czerwone pole ze srebrną poprzeczną belką pokrytą podwójną czerwoną różą. Te trzy pola stanowią herb rodowy von Gaschin. W klejnocie nad czterema hełmami i złoto-błękitnymi labrami znajdują się kolejno błękitny lew w koronie, czarny orzeł w koronie, pawie pióra oraz złoty lew w koronie.
Laura von Hardenberg (1812–1857) | Hugo I (1811–1890) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wanda von Gaschin (1837–1908) | Hugo II (1832–1908) | Łazarz IV (1835–1914) | Artur (1836–1921) | Eberhard von Pach zu Hansenheim (1875–1923) | Irmgard (1872–1940) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna von Fabrice (1854–1905) | Hugo III (1857–1923) | Sara (1858–1934) | Edgar (1859–1939) | Karoline zu Windisch-Grätz (1871–1937) | Ellinor Waleska (1864–1884) | Małgorzata (1872–1943) | Sándor Szápáry (1858–1904) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wilhelm von Hohenau (1884–1957) | Anna Wanda (1894–1946) | Maria (1897–1971) | Karol (1895–1940) | Ludwik (1896–1918) | Małgorzata (1929) | Jan (1899–1993) | Anne-Sophie von Celsing (1915–1989) | Maria Waleria (1905–1986) | Aurel Dessewffy (1903–1975) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karl Wolff Metternich zur Gracht (1916–1983) | Maria Wilhelmina (1921) | Maria Karolina (1923–2003) | Clemens-Heinrich von Kageneck (1913-2005) | Maria Zófia (1926) | Franciszka (1899–1993) | Cecilie Mathilde (1950) | Anne-Sophie (1956) | Ian Fraser Downey (1957) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.