Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[uwaga 1])[1].
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1941 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
| Status profesjonalny |
1968 |
| Zakończenie kariery |
1979 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
50 |
| Najwyżej w rankingu |
6 (1970) |
| Australian Open |
QF (1976) |
| Roland Garros |
F (1970) |
| Wimbledon |
QF (1970, 1974) |
| US Open |
SF (1973) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
33 |
| Australian Open |
2R (1976) |
| Roland Garros |
F (1976) |
| Wimbledon |
QF (1968, 1971) |
Kariera tenisowa
Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.
W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).
Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.
Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.
Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.
Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.
Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.
Życie prywatne
Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Początek Ery Open
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 2 – 2 (2 – 1) | |||||
| French Open | A | A | A | 2R | 1R | 2R | A | A | A | F | 1R | SF | QF | SF | 2R | QF | 3R | QF | A | 0 / 12 (0 / 9) | 25 – 10 (24 – 8) | ||||||
| Wimbledon | A | A | 2R | 3R | 2R | 1R | A | 2R | A | QF | 3R | 2R | A | QF | A | A | 2R | A | A | 0 / 10 (0 / 6) | 11 – 10 (9 – 6) | ||||||
| US Open | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 4 – 2 (4 – 1) | ||||||
| Ranking na koniec roku[uwaga 2] | 416 | 82 | 63 | 49 | 42 | 13 | 16 | 24 | 19 | 6 | 8 | 20 | 10 | 18 | 58 | 24 | –[uwaga 3] | –[uwaga 3] | –[uwaga 3] | 0 / 26 (0 / 17) | 42 – 24 (39 – 16) | ||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 0 – 2 (0 – 1) | |||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 2R | 2R | A | A | A | A | QF | A | QF | QF | QF | A | F | 2R | 1R | A | 0 / 9 (0 / 7) | 12 – 8 (11 – 7) | ||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | 3R | 3R | A | 1R | A | QF | A | 2R | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 6 (0 / 3) | 8 – 6 (5 – 3) | ||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | Ranking nie był publikowany | 0 / 17 (0 / 11) | 20 – 16 (16 – 11) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | turnieju nie rozgrywano | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 0 | ||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||
| 0 / 3 | 0 – 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[uwaga 4]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1971 – 1987 | |
| Virginia Slims Circuit | |
| Grand Prix Series | |
| Colgate Series | |
Gra pojedyncza 81 (50–31)
Przed Erą Open 28 (17–11)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 18 marca 1962 | Cannes | Ceglana |  Almut Sturm |
5:7, 1:6[4] |
| Finalistka | 2. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana |  Jill Blackman |
5:7, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 6 października 1963 | Palermo | Ceglana |  Maria Teresa Riedl |
7:5, 6:2[4] |
| Finalistka | 3. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Christine Truman |
4:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze |
6:3, 6:8, 2:6 |
| Finalistka | 5. | 30 sierpnia 1964 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Elizabeth Starkie |
6:8, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Madonna Schacht |
6:1, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht |
6:4, 5:7, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 4. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) |  Birgitta Lindström |
6:4, 6:1 |
| Finalistka | 6. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Ann Haydon-Jones |
9:7, 5:7, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 1 marca 1966 | Monachium | Twarda (hala) |  Sonja Pachta |
6:1, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 6. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana |  Carole Prosen |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 7. | 11 kwietnia 1966 | Monte Carlo | Ceglana | Lea Pericoli |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana |  Ulla Sandulf |
6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 9. | 24 kwietnia 1966 | Neapol | Ceglana |  Christiane Spinoza |
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 7. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Julie Heldman |
4:6, 6:1, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Heide Schildknecht Orth |
6:1, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 11. | 4 lipca 1966 | Travemünde | Ceglana | Sonja Pachta |
8:6, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 12. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Edda Buding |
6:3, 4:6, 8:6 |
| Finalistka | 8. | 1 sierpnia 1966 | Baden-Baden | Ceglana | Helga Schultze |
3:6, 6:3, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 13. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Helga Schultze |
brak danych |
| Zwyciężczyni | 14. | 15 maja 1967 | Leverkusen | Ceglana | Faye Toyne |
7:5, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 15. | 23 maja 1967 | Essen | Ceglana |  Esmé Emmanuel |
6:3, 6:0 |
| Finalistka | 9. | 12 lipca 1967 | Travemünde | Ceglana | Helga Schultze |
6:4, 5:7, 3:6 |
| Finalistka | 10. | 28 sierpnia 1967 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helga Schultze |
4:6, 2:6 |
| Finalistka | 11. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Joyce Barclay-Williams |
2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 16. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Judy Tegart |
2:6, 6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 17. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Frances MacLennan |
6:1, 6:3 |
W Erze Open 53 (33–20)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Gail Sherriff |
4:6, 6:1, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Helga Schultze-Hösl |
6:1, 13:15, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 5 sierpnia 1968 | Monachium | Ceglana | Julie Heldman |
6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Katja Ebbinghaus |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Peaches Bartkowicz |
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 3. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Peaches Bartkowicz |
4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 19 maja 1969 | Leverkusen | Ceglana |  Alena Palmeová |
6:2, 7:5 |
| Finalistka | 4. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth |
6:0, 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Laura Rossouw |
6:3, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 6. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Kora Schediwy |
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 13 lipca 1969 | Düsseldorf | Ceglana | Edda Buding |
6:1, 8:6 |
| Finalistka | 5. | 4 sierpnia 1969 | Bad Neuenahr-Ahrweiler | Ceglana | Helga Schultze-Hösl |
7:5, 5:7, 4:6 |
| Finalistka | 6. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart |
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 8. | 25 sierpnia 1969 | Stuttgart | Ceglana | Almut Sturm |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 9. | 31 sierpnia 1969 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helen Gourlay |
6:4, 4:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 10. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Rosie Casals |
3:6, 6:3, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana |  Carmen Ibarra |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 12. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy |
6:4, 8:6 |
| Zwyciężczyni | 13. | 22 lutego 1970 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Olga Morozowa |
7:5, 2:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 14. | 30 marca 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau |
9:7, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 15. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Julie Heldman |
6:2, 8:6 |
| Zwyciężczyni | 16. | 19 kwietnia 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Kerry Melville |
6:4, 6:1 |
| Finalistka | 7. | 18 maja 1970 | Berlin | Ceglana | Virginia Wade |
8:10, 1:6 |
| Finalistka | 8. | 7 czerwca 1970 | French Open | Ceglana | Margaret Smith Court |
2:6, 4:6 |
| Finalistka | 9. | 5 lipca 1970 | Fulda | Ceglana | Ameli Ring |
0:6, 2:6 |
| Finalistka | 10. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Helga Schultze-Hösl |
1:6, 3:6 |
| Finalistka | 11. | 16 sierpnia 1970 | Hamburg | Ceglana | Helga Schultze-Hösl |
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 17. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Evonne Goolagong |
7:5, 6:3 |
| Finalistka | 12. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze-Hösl |
3:6, 6:2, 2:6 |
| Finalistka | 13. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade |
4:6, 4:6 |
| Finalistka | 14. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Billie Jean King |
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 18. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Ingrid Löfdahl |
4:6, 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 19. | 2 sierpnia 1971 | Wenecja | Ceglana | Rosie Casals |
3:6, 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 20. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana |  Betty Stöve |
4:6, 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 15. | 14 maja 1972 | Bournemouth | Ceglana | Evonne Goolagong |
0:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 21. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Linda Tuero |
6:3, 3:6, 8:6 |
| Zwyciężczyni | 22. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Pat Walkden-Pretorius |
6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 23. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Evonne Goolagong |
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 16. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve |
5:7, 2:6 |
| Finalistka | 17. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Evonne Goolagong |
6:7(2), 4:6 |
| Finalistka | 18. | 17 października 1973 | Tokio | Dywanowa (hala) | Evonne Goolagong |
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 24. | 26 maja 1974 | Hamburg | Ceglana | Martina Navrátilová |
6:4, 5:7, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 25. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Tine Zwaan |
6:2, 6:4 |
| Finalistka | 19. | 13 lipca 1975 | Båstad | Ceglana | Sue Barker |
4:6, 0:6 |
| Finalistka | 20. | 7 grudnia 1975 | Adelaide | Trawiasta | Sue Barker |
2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 26. | 14 grudnia 1975 | Perth | Trawiasta | Lesley Turner Bowrey |
6:2, 3:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 27. | 16 maja 1976 | Bournemouth | Ceglana | Sue Barker |
5:7, 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 28. | 9 stycznia 1977 | Brema | Dywanowa (hala) | Sylvia Hanika |
6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 29. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana |  Fiorella Bonicelli |
6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 30. | 14 sierpnia 1977 | Stuttgart | Ceglana | Ameli Ring |
6:2, 7:6 |
| Zwyciężczyni | 31. | 8 kwietnia 1979 | Nicea | Ceglana | Frédérique Thibault |
6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 32. | 15 kwietnia 1979 | Monte Carlo | Ceglana | Sabina Simmonds |
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 33. | 9 lipca 1979 | Erlangen | Ceglana | Nina Bohm |
brak danych |
Gra podwójna 63 (33–30)
Przed Erą Open 19 (7–12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 maja 1962 | Beaulieu | Ceglana | Heide Schildknecht |
Lucia Bassi Roberta Beltrame |
2:6, 8:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 18 maja 1962 | Cannes | Ceglana | Heide Schildknecht |
Rita Bentley Deidre Catt |
1:6, 3:6[uwaga 4] |
| Finalistka | 3. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana | Heide Schildknecht |
Rita Bentley Jill Blackman |
2:6, 7:9[uwaga 4] |
| Finalistka | 4. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Heide Schildknecht |
Carol Rosser Christine Truman |
6:3, 4:6, 7:5[uwaga 4] |
| Finalistka | 5. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Renate Ostermann |
Helga Schultze Heide Schildknecht |
1:6, 6:1, 2:6 |
| Finalistka | 6. | 7 czerwca 1965 | Berlin | Ceglana | Almut Sturm |
Francesca Gordigiani Maria Teresa Riedl |
1:6, 6:2, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 27 czerwca 1965 | Brema | Ceglana | Almut Sturm |
Renate Stollberg Freya Weiland |
6:4, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Almut Sturm |
Heide Schildknecht Gisela Helmes |
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 7. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) |  Kirsten Robsahm |
Elizabeth Starkie Winnie Shaw |
3:6, 7:9 |
| Finalistka | 8. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Heide Schildknecht Orth |
Ann Haydon-Jones Elizabeth Starkie |
0:6, 6:8 |
| Zwyciężczyni | 3. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Kristen Seelbach |
Leena Ahonen Almut Sturm |
3:6, 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 9. | 10 lipca 1966 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Schildknecht Orth |
Glenda Swan Pat Walkden |
4:6, 3:6 |
| Finalistka | 10. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht Orth |
Edda Buding Helga Schultze |
0:6, 0:6 |
| Finalistka | 11. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Heide Schildknecht Orth |
 Maria Bueno Margaret Smith Court |
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 4. | 18 lipca 1967 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth |
Edda Buding Helga Schultze |
8:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Heide Orth |
Joyce Barclay-Williams Frances MacLennen |
1:6, 6:3, 8:6 |
| Finalistka | 12. | 22 marca 1968 | Curaçao | Ceglana |  Faye Urban |
Nancy Richey Valerie Ziegenfuss |
2:6, 9:7, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Faye Urban |
Judy Tegart Valerie Ziegenfuss |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Edda Buding |
 Ana-Maria Estalella-Manso Carmen Mandarino |
6:3, 3:6, 6:3 |
W Erze Open 44 (26–18)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 3 czerwca 1968 | Berlin | Ceglana | Helga Schultze |
Margaret Smith Court Virginia Wade |
4:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 16 czerwca 1968 | Lugano | Ceglana | Edda Buding |
Annette Du Plooy Lesley Turner Bowrey |
4:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth |
Rosie Darmon Evelyne Terras |
5:7, 4:6 |
| Nierozstrzygnięte | 4. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Almut Sturm |
Edda Buding Helga Schultze-Hösl |
mecz nie odbył się z powodu ciemności |
| Zwyciężczyni | 1. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth |
Katja Ebbinghaus Edith Winkens |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Edda Buding |
Rosie Darmon Julie Heldman |
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 26 stycznia 1969 | Kolonia | Twarda (hala) | Heide Orth |
Joyce Barclay-Williams Christine Truman-Janes |
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Heide Orth |
Marilyn Aschner Peaches Bartkowicz |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth |
 Jean Evans Edith Winkens |
7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Heide Orth |
Helen Amos Laura Rossouw |
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Almut Sturm |
Katja Ebbinghaus Edith Winkens |
6:4, 9:7 |
| Zwyciężczyni | 8. | 20 lipca 1969 | Norymberga | Ceglana | Inge Pohmann |
Edda Buding Kube |
7:5, 6:2 |
| Finalistka | 5. | 27 lipca 1969 | Monachium | Ceglana | Almut Sturm |
Karen Krantzcke Kerry Melville |
4:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart |
Edda Buding Helga Schultze-Hösl |
6:1, 6:4 |
| Finalistka | 6. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Kora Schediwy |
Rosie Casals Billie Jean King |
1:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 10. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana | Kora Schediwy |
 Ana María Arias María Guzmán |
6:3, 9:7 |
| Zwyciężczyni | 11. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy |
Ana María Arias Suzana Petersen |
6:1, 0:6, 6:4 |
| Finalistka | 7. | 26 stycznia 1970 | Monachium | Ceglana | Kora Schediwy |
Ingrid Bentzer Eva Lundqvist |
4:6, 6:1, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 12. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau |
Marilyn Aschner Julie Heldman |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 13. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth |
Helga Schultze-Hösl Betty Stöve |
6:4, 4:6, 16:14 |
| Finalistka | 8. | 19 lipca 1970 | Gstaad | Ceglana | Betty Stöve |
Rosie Casals Françoise Durr |
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 9. | 2 sierpnia 1970 | Hilversum | Ceglana | Margaret Smith Court |
Karen Krantzcke Kerry Melville |
6:3, 7:9, 5:7 |
| Finalistka | 10. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Winnie Shaw |
Annette Du Plooy Brenda Kirk |
4:6, 7:5, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth |
Katja Ebbinghaus Helga Schultze-Hösl |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 15. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade |
Helen Gourlay Lesley Turner Bowrey |
5:7, 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 11. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth |
Rosie Casals Billie Jean King |
2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 16. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Heide Schildknecht |
Ana María Arias Linda Tuero |
6:2, 6:1 |
| Finalistka | 12. | 25 lipca 1971 | Kitzbühel | Ceglana | Heide Orth |
Rosie Casals Billie Jean King |
2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 17. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth |
Helga Schultze-Hösl Betty Stöve |
6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 18. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Heide Schildknecht |
Wendy Overton Valerie Ziegenfuss |
6:3, 2:6, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 19. | 1 grudnia 1972 | Buenos Aires | Ceglana | Pam Teeguarden |
Ana María Arias Virginia Wade |
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 20. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth |
Kristien Kemmer Laura Rossouw |
6:1, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 21. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth |
Evonne Goolagong Janet Young |
tytuł wspólny, mecz nie odbył się |
| Zwyciężczyni | 22. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve |
Brigitte Cuypers Trudy Waldhof |
6:2, 7:6 |
| Finalistka | 13. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Martina Navrátilová |
Evonne Goolagong Peggy Michel |
3:6, 2:6 |
| Finalistka | 14. | 2 czerwca 1974 | Rzym | Ceglana | Heide Orth |
Chris Evert Olga Morozowa |
walkower |
| Finalistka | 15. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Kora Schediwy |
Lesley Charles Sue Mappin |
2:6, krecz |
| Zwyciężczyni | 23. | 24 listopada 1974 | Buenos Aires | Ceglana | Katja Ebbinghaus |
Beatriz Araujo Raquel Giscafré |
6:0, 6:1 |
| Finalistka | 16. | 21 grudnia 1975 | Sydney | Trawiasta | Heidi Eisterlehner |
Evonne Goolagong Cawley Helen Gourlay Cawley |
3:6, 6:4, 3:6 |
| Finalistka | 17. | 14 czerwca 1976 | French Open | Ceglana | Kathleen Harter |
Fiorella Bonicelli Gail Chanfreau Lovera |
4:6, 6:1, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 24. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Katja Ebbinghaus |
Gail Chanfreau Lovera Rosie Darmon |
6:3, 7:5 |
| Finalistka | 18. | 21 maja 1978 | Hamburg | Ceglana | Katja Ebbinghaus |
 Mima Jaušovec Virginia Ruzici |
4:6, 7:5, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 25. | 12 sierpnia 1979 | Norymberga | Ceglana | Katja Ebbinghaus |
Heidi Eisterlehner Iris Riedel |
7:5, 7:6 |
| Zwyciężczyni | 26. | 30 marca 1980 | Nicea | Ceglana | Gail Lovera |
 Petra Delhees Christiane Jolissaint |
6:4, 6:4 |
Gra mieszana 10 (6–4)
Przed Erą Open 7 (4–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Gunther Sanders |
Renate Ostermann Peter Scholl |
1:6, 6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Giordano Maioli |
Carmen Coronado José Edison Mandarino |
8:6, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 3. | 25 kwietnia 1965 | Neapol | Ceglana | Giordano Maioli |
Madonna Schacht Ion Țiriac |
4:6, 6:4, 12:10 |
| Finalistka | 1. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Lothar Pawlik |
Heide Schildknecht Dieter Ecklebe |
4:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana | Ion Țiriac |
Carole Caldwell Graebner Clark Graebner |
7:9, 6:4, 5:7 |
| Finalistka | 3. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana | Ion Țiriac |
Helen Gourlay Marty Riessen |
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Ion Țiriac |
Karen Krantzcke Owen Davidson |
7:5, 6:4 |
W Erze Open 3 (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Jürgen Fassbender |
Julie Heldman Herb Fitzgibbon |
1:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 19 maja 1969 | Leverkusen | Ceglana | Hans-Jürgen Pohmann |
Faye Urban Ray Keldie |
6:2, 3:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Hans-Jürgen Pohmann |
Heide Orth Dieter Ecklebe |
6:1, 6:3 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN [2] | |||
| I runda | wolny los | ||
| Ćwierćfinał |  Meksyk: Cecilia Rosado |
6:1, 6:1 | |
| Półfinał | Stany Zjednoczone: Julie Heldman |
6:3, 1:6, 6:3 | |
| O złoty medal | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] |
6:4, 6:3 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN [2] | |||
| I runda | wolny los | ||
| Ćwierćfinał | Ekwador: María Eugenia Guzmán |
walkower | |
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN | |||
| I runda | Edda Buding [2] |
wolny los | |
| Półfinał | Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano |
6:4, 6:1 | |
| O złoty medal | Francja: Rosie Darmon / Stany Zjednoczone: Julie Heldman |
6:3, 6:4 | |
Gra mieszana
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
| I runda | Jürgen Fassbender |
Meksyk: Susana Zenes / Szwecja: Hans Nerell |
|
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] |
3:6, 6:1, 7:5 | |
| Półfinał | Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] |
3:6, 6:3, 6:4 | |
| O złoty medal | Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon |
1:6, 3:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
| I runda | Jürgen Fassbender [2] |
wolny los | |
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz / RFN: Ingo Buding |
walkower | |
Uwagi
- Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
- Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
- Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
- Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
