Haramosh
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Haramosh lub Haramosh Peak albo Peak 58 – szczyt w łańcuchu Karakorum w północnym Pakistanie. Jego wysokość, w zależności od źródeł, wynosi od 7397 do 7409 m. 65 km na wschód leży Gilgit. Haramosh góruje nad północnym brzegiem Indusu. Masyw ma dwa wierzchołki: Haramosh oraz Haramosh Kutwal Laila Peak. Haramosh opada ponad 4000 metrowymi ścianami na północ i zachód[1].
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
7397 m n.p.m. |
| Wybitność |
2277 m |
| Pierwsze wejście |
1958 |
Położenie na mapie Wyżyny Tybetańskiej  | |
Położenie na mapie Azji  | |
 35°50′N 74°53′E | |
Latem 1957 próbę wejścia na szczyt podjęła brytyjska czteroosobowa wyprawa pod kierownictwem Tony'go Streathera. Dwóch jej członków w trakcie akcji górskiej porwała lawina i mimo wysiłków dramatycznej akcji ratunkowej nie zdołano ich uratować. Dzieje tej wyprawy opisuje Last Blue Moutain, 1. amer. wyd. New York: Doubleday, 1959[2], polskie tłumaczenie, Haramosh. Góra bez powrotu ukazało się w 2021. Na kanwie książki Barkera BBC wyprodukowała w 1971 30-minutowy film pod tym samym tytułem[3].
Pierwsze wejście na Haramosh miało miejsce 4 sierpnia 1958. Dokonali tego austriacy Heinrich Roiss, Stefan Pauer i Franz Mandl.
Zanotowano później tylko 3 wejścia:
- 1978 – zespół japoński,
- 1979
- 1988 – 10-osobowa polska wyprawa na dziewiczą 4-kilometrowej wysokości południowo-zachodnią ścianę. 28 lipca szczyt zdobyli Mieczysław Jarosz, Kazimierz Malczyk i Marek Pronobis, a 30 lipca Janusz Baranek, Andrzej Mostek i Kazimierz Wszołek.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
