Hapaline Schott – rodzaj rzadko występujących roślin zielnych, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 7 gatunkówendemicznych dla Azji Południowo-Wschodniej, występujących od środkowych i południowych Chin do Malezji i Brunei. Rośliny z tego rodzaju zasiedlają brzegi rzek w nizinnych lasach mieszanych. Rosną w wilgotnej, głębokiej ściółce gleb pokrywających krasowe wapienie, łupki i bazalty. Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckiego słowa άπαλος ('apalos – miękki, delikatny) i odnosi się do wyglądu roślin[5].
Rośliny tworzą od jednego do kilku liści. Blaszki liściowe od jajowatych do strzałkowatych, cienkie (np. H. benthamiana, H. colaniae) lub grube i skórzaste (H. appendiculata i H. celatrix). U kilku gatunków (H. appendiculata, H. benthamania, H. brownii i H. colaniae) blaszki liściowe ozdobione są nieregularnymi, rozproszonymi, srebrnoszarymi i jasnozielonymi plamkami.
Roślina jednopienna. Kwiatostan, typu kolbiastegopseudancjum, wyrasta na zielonej lub zielono-różowej, cętkowanej szypułce, dłuższej od ogonka liściowego, która po przekwitnięciu grubnie i zgina się w kierunku gruntu. Pochwa biała, czasami z odcieniem zielonym lub szaroróżowym, podzielona na dwie strefy: dolną, skręconą oraz górną, równowąską do lancetowatej, spłaszczoną i prostą lub odgiętą do tyłu. Strefy nie są oddzielone zwężeniem. Kolba dłuższa od pochwy lub równej długości. Dwa (czasami trzy) kwiaty żeńskie położone w dolnej części kolby, przylegającej do pochwy. Jednokomorowa zalążnia zawiera pojedynczy, eliptyczny, jajowaty lub butelkowaty zalążek. Kwiaty męskie 3-pręcikowe, dość gęsto położone na kolbie powyżej kwiatów żeńskich. Nitki pręcików masywnie powiększone, kształtem przypominające grzyb. Pylniki prawie zwisające z wierzchołka nitki, złączone w synandrium. Strefa kwiatów męskich i żeńskich oddzielona prątniczkami, które znajdują się również na nitkowatym wyrostku kolby.
Owocostan po dojrzeniu zwisa do poziomu gruntu. Kuliste do eliptycznych, białe, jednonasienne jagody o skórzastym egzokarpie i lepkim mezokarpie. Nasiono eliptyczne z bardzo cienką, gładką łupiną i widocznym szwem. Zarodek duży, pozbawiony bielma.
nietarczowe blaszki liściowe (występujące też u alokazji),
zrośnięcie kolby i pochwy kwiatostanu w dolnej części,
jednokomorowe zalążnie,
liczba chromosomów (w przypadku innych rodzajów 2n=28),
trzyjądrowy pyłek (obecny również w przypadku rodzaju Remusatia).
Podobieństwo występuje również z roślinami z rodzaju Typhonium. Różnice obejmują pylniki złączone w synandria oraz zrośnięcie kolby i pochwy kwiatostanu w dolnej części.
Rozwój
Byliny, geofity. Rośliny o cienkiej blaszce liściowej, występujące w centralnej Birmie, północno-wschodniej Tajlandii, północnej Malezji i Wietnamie, wchodzą raz do roku w okres spoczynku. Rośliny o liściach skórzastych, występujące w południowej Malezji i Brunei, są wiecznie zielone.
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
T.Stützel,KlausKubitzki:Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants).Springer,s.61. ISBN3-540-64061-4.
