HMS Manica

HMS Manica – okręt balonowy należący do Royal Navy, wziął udział w bitwie o Gallipoli w 1915 roku.

HMS „Manica”

HMS „Manica” z balonem
Klasa	okręt balonowy
Historia
Wodowanie	1900
Zamówiony dla  Wielka Brytania
Nazwa	SS „Manica”
Wycofanie ze służby	1915
Royal Navy
Nazwa	HMS „Manica” (do 1917) HMS „Huntball”
Wejście do służby	1915
Wycofanie ze służby	1918
Wielka Brytania
Nazwa	SS „Phorus”
Wejście do służby	1919
Wycofanie ze służby	1931
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	4120 t
Długość	110 m
Szerokość	14,3 m
Zanurzenie	7,9 m
Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania, 1 śruba
Prędkość	12 węzłów
Uzbrojenie
zobacz w tekście
Wyposażenie lotnicze
jeden balon jeden wodnosamolot

Historia

Wodowany w 1900 roku statek towarowy SS „Manica” został wynajęty przez Admiralicję 11 marca 1915 roku (zakupiono go od armatora Ellerman & Bucknall Steamship Company później w tym samym roku) w celu przebudowania go na okręt balonowy mający wspomóc flotę angielską w operacjach w Cieśninie Dardanelskiej^[1]. Okręt został przebudowany w pośpiechu w stoczni H. Grayson & Company w Birkenhead, gdzie został uzbrojony w pojedynczą armatę 12-funtową (76 mm) i pojedynczą armatę przeciwlotniczą 3-funtową (47 mm), skonstruowano na nim drewnianą platformę balonową i wyposażony go w sprzęt do obsługi balonu^[1]. Od 9 kwietnia do połowy września „Manica” brał udział w bitwie o Gallipoli, wypuszczany z jego pokładu balon na uwięzi służył do obserwacji ruchów nieprzyjaciela i kierowania ogniem^[1].

Po powrocie do Wielkiej Brytanii okręt skierowano do stoczni Cammell, Laird and Company, gdzie przebudowano platformę balonową, między innymi obudowując ją wysokimi ścianami, wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze dwoma pojedynczymi armatami 6-funtowymi (57 mm) i wyposażono go w wodnosamolot oraz warsztat naprawczy^[2]. Po remoncie okręt został wysłany do Zanzibaru, gdzie dotarł w kwietniu 1916 roku. Służył tam do maja 1917 roku, sugerowano przebudowę okrętu na bazę wodnosamolotów, ale ostatecznie został on wycofany ze służby 20 sierpnia 1917 roku. Przemianowany na „Huntball” służył jako węglowiec do czerwca 1918 roku^[2].

Przypisy

1. R. Layman: Before the Aircraft Carrier. s. 73.
2. R. Layman: Before the Aircraft Carrier. s. 74.

Bibliografia

• R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• The First Kite-balloon Ship. [dostęp 2010-11-15].