HMS E20

HMS E20 – brytyjski okręt podwodny typu E.

HMS E20

HMS E20
Historia
Stocznia	Vickers, Barrow-in-Furness
Położenie stępki	25 listopada 1914
Wodowanie	12 czerwca 1915
Royal Navy
Nazwa	E20
Wejście do służby	30 sierpnia 1915
Wycofanie ze służby	3 kwietnia 1918
Zatopiony	6 listopada 1915 przez SM UB-14
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	678 ton (wynurzony), 820 ton (zanurzony)
Długość	55 metrów
Zanurzenie	4,6 metra
Napęd
dwa spalinowe silniki diesla 1600 KM, dwa silniki elektryczne 840 KM
Prędkość	15,25 węzłów na powierzchni 10,25 węzłów zanurzony
Zasięg	5600 km przy 10 węzłach
Uzbrojenie
pięć wyrzutni torpedowych 450 mm
Wyposażenie
działko 76 mm
Załoga	31

Historia

HMS E20 został zbudowany w latach 1914–1915 w Vickers, Barrow-in-Furness. Okręt zwodowany 12 czerwca 1915, rozpoczął służbę w Royal Navy 30 sierpnia 1915 roku. Dowódcą jednostki został Lt. Cdr. Clyfford H. Warren. Nosił początkowo numer burtowy I69, a od połowy 1915 roku: E20^[1].

W 1915 roku został przydzielony do Dardanelles Flotilla i brał udział w walkach w Cieśninie Dardanelskiej oraz na Morzu Marmara. Na 6 listopada załoga E20 miała umówione spotkanie z załogą francuskiego okrętu podwodnego „Turquoise” (Q46). 30 października „Turquoise” weszła na mieliznę i została opuszczona przez załogę. Francuski kapitan Henri Ravenel^{[uwaga 1]} nie zniszczył dokumentów, znajdujących się na pokładzie, które dostały się w ręce niemieckie. Niemiecki okręt podwodny SM UB-14, dowodzony przez Heino von Heimburga^[2], stacjonujący w pobliżu, oczekiwał na przybycie niczego niespodziewającego się angielskiego okrętu E20. Około godziny 17 okręty zbliżyły się do siebie i SM UB-14 wystrzelił torpedę w kierunku E20. Załoga E20 podjęła próbę manewru, było jednak już za późno i trafiony torpedą okręt zatonął. W wyniku ataku zginęło 21 osób z załogi okrętu. Ośmiu marynarzy oraz kapitan C. H. Warren, przeżyli i dostali się do niewoli.

Uwagi

1. Po zakończeniu wojny Henri Ravenel został postawiony przed sąd wojenny, który oczyścił go ze wszystkich zarzutów.

Przypisy

1. Steve Bush, Ben Warlow: Pendant Numbers of the Royal Navy: A Complete History of the Allocation of Pendant Numbers to Royal Navy Warships & Auxiliaries. Seaforth Publishing, 2021, s. Chapter 2. ISBN 978-1-5267-9381-2. (ang.).
2. Heino von Heimburg (24 października 1889 – październik 1945), pierwszy dowódca SM UB-14, następnie dowódca SM UB-15, SM UC-22, SM UB-68 oraz SM U-35. Pod jego dowództwem wymienione powyżej okręty zatopiły 20 statków o łącznej wyporności 44 892 BRT, trzy okręty wojenne (10777 BRT) oraz osiem uszkodziły (49699 BRT). 11 sierpnia 1917 roku został odznaczony Pour le Mérite.

Bibliografia

• Robert Hutchinson: Jane’s Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 44. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).
• Innes McCartney: British Submarines of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd., 2008. ISBN 978-1-84603-334-6. (ang.). Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Okręty podwodne typu E. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
• E20 [online], Submarines Association, Barrow-in-Furness Branch [dostęp 2013-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-02] (ang.).
• E Class Coastal Submarine. britsub.x10.mx. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-21)].
• Forces War Rekords: Unit History: HMS E20