Guteter

Guteter (Gutetter) – polski herb szlachecki z indygenatu.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czarnym, na trójwzgórzu złotym, mur czerwony o trzech blankach i bramie otwartej, srebrnej, za którym mąż w zbroi złotej, przepasany pasem czarnym z trzema guzami złotymi, trzymający halabardę błękitną, po którego lewej stronie gałąź palmowa srebrna.

Nad hełmem w koronie, klejnot - pół męża zbrojnego jak w godle.

Labry czarne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony indygenatem^[1] 29 czerwca 1543 Fryderykowi, Janowi, Jerzemu i Stanisławowi Gutetterom, potwierdzony 27 stycznia 1580^[2].

Herbowni

Guteter - Gutetter, Olewiński.

Przypisy

1. Za Gajlem, Szymański pisze o nobilitacji
2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 85. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Herb Guteter z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla