Gryfonik brukselski

Gryfonik brukselski – jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje się w podsekcji gryfoników. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy^[2]. Typ dogowaty^[1].

Gryfonik brukselski

Gryfonik brukselski
Inne nazwy	Griffon bruxellois
Kraj patronacki	Belgia
Wymiary
Wysokość	28-35 cm
Masa	3 - 5 kg[1]
Klasyfikacja
FCI	Grupa IX, Sekcja 3, Numer wzorca 80
Wzorce rasy
FCI

Rys historyczny

Jak wszystkie trzy rasy małych psów belgijskich wywodzą się od psów wykorzystywanych przede wszystkim do łapania myszy i szczurów w stajniach^[1]. Gryfoniki wraz z pinczerem małpim mają wspólnego przodka, którym był pies miniaturowy o szorstkim włosie. Gryfonik brukselski został rozpropagowany jako rasa po zwycięstwie na wystawie w Brukseli w 1880 roku jednego z przedstawicieli tej odmiany. Jego standard ustalono w 1905 roku^[1].

Wygląd

Szata i umaszczenie

Gryfonik brukselski posiada tylko i wyłącznie umaszczenie rude, rudopłowe lub pszeniczne, z maską czarną lub silnie rozjaśnioną. Włos jest szorstki.

Charakter i użytkowość

Gryfoniki są psami o usposobieniu wesołym, skore do zabaw. Czujne, dawniej pełniły funkcje małych psów stróżujących, współcześnie są głównie psami do towarzystwa^[1].

Zobacz też

• gryfonik brabancki
• gryfonik belgijski