Loading AI tools
amerykański muzyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gram Parsons, właśc. Ingram Cecil Connor III; ur. 5 listopada 1946, zm. 19 września 1973) – amerykański muzyk uznany za pioniera country rocka i americany.
Imię i nazwisko |
Ingram Cecil Connor III |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Instrumenty |
gitara |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk |
Aktywność |
1966-1973 |
Strona internetowa |
Pochodził z zamożnej rodziny[1]. Zachwycony koncertem Elvisa Presleya, w wieku dziewięciu lat zainteresował się muzyką i niedługo później sam zaczął występować[1]. W okresie licealnym był frontmanem w kilku zespołach, m.in. The Pacers i The Legends[1]. Studiował na Harvard University, jednak po pierwszym semestrze porzucił szkołę i wyprowadził się do Nowego Jorku, gdzie kontynuował działalność muzyczną[1]. W 1966 stanął na czele zespołu International Submarine Band[1], który rozpadł się po wydaniu jednego albumu.
W 1968 przez na kilka miesięcy grał na instrumentach klawiszowych z zespołem The Byrds[1], z którym wydał album pt. Sweetheart of the Rodeo, po latach uznawany przez wielu krytyków za jedną z najlepszych płyt rockowych wszech czasów[1]. W tym czasie zaczął tworzyć we własnym stylu muzycznym, który nazwał „cosmic American music”[1].
Po rozstaniu z formacją utworzył grupę Flying Burrito Brothers, z którą wydał dwa albumy. Po usunięciu z zespołu w 1970 podjął próbę nagrania solowego albumu. Następnie przebywał we Francji, gdzie mieszkał razem z Keithem Richardsem. W tym czasie towarzyszył zespołowi The Rolling Stones w trasie po Wielkiej Brytanii, a także uczestniczył w nagraniach albumu grupy pt. Exile on Main Street[2]. Po powrocie do USA nawiązał współpracę z Emmylou Harris, która wspomogła go wokalnie na debiutanckiej solowej płycie. W 1973 wydał album pt. GP, a rok później – płytę pt. Grievous Angel[3]. Założył także własny zespół The Fallen Angels[3]. Wywarł ogromny wpływ na rozwój country rocka.
Zmarł 19 września 1973 w wyniku uzależnienia od alkoholu i narkotyków[4].
Rok | Album | Pozycja na liście[5] | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
US | US Country | |||||||||||||||||||||||
1968 | Safe at Home (International Submarine Band) | — | — | |||||||||||||||||||||
Sweetheart of the Rodeo (The Byrds) | 77 | — | ||||||||||||||||||||||
1969 | The Gilded Palace of Sin (Flying Burrito Brothers) | 164 | — | |||||||||||||||||||||
1970 | Burrito Deluxe (Flying Burrito Brothers) | — | — | |||||||||||||||||||||
1973 | GP | — | — | |||||||||||||||||||||
1974 | Grievous Angel | 195 | — | |||||||||||||||||||||
1976 | Sleepless Nights (Gram Parsons & the Flying Burrito Brothers) | 185 | — | |||||||||||||||||||||
1979 | Early Years (1963–1965) | — | — | |||||||||||||||||||||
1982 | Live 1973 (Gram Parsons and the Fallen Angels) | — | — | |||||||||||||||||||||
1987 | Dim Lights, Thick Smoke and Loud Loud Music (Flying Burrito Brothers) | — | — | |||||||||||||||||||||
1995 | Cosmic American Music | — | — | |||||||||||||||||||||
2001 | Another Side of This Life: The Lost Recordings of Gram Parsons | — | — | |||||||||||||||||||||
2001 | Sacred Hearts & Fallen Angels: The Gram Parsons Anthology | — | — | |||||||||||||||||||||
2006 | The Complete Reprise Sessions | — | — | |||||||||||||||||||||
2007 | Gram Parsons Archives Vol.1: Live at the Avalon Ballroom 1969 (Gram Parsons with the Flying Burrito Brothers) |
— | 45 | |||||||||||||||||||||
"—" pozycja nie była notowana. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.