Goręczyno (gromada)

Goręczyno (od 1 I 1962 Somonino) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Goręczyno

gromada
1954–1962
Państwo	Polska
Województwo	gdańskie
Powiat	kartuski
Data powstania	5 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1962
Siedziba	Goręczyno
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 5
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 18
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Goręczyno z siedzibą GRN w Goręczynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie kartuskim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 17/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Goręczyno, Ostrzyce, Ramleje, Rąty i Sławki ze zniesionej gminy Goręczyno w tymże powiecie^[6]. Dla gromady ustalono 18 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 stycznia 1960 do gromady Goręczyno włączono miejscowości Somonino i Stary Dwór ze zniesionej gromady Kiełpino w tymże powiecie^[8].

1 stycznia 1962 do gromady Goręczyno włączono miejscowości Egiertowo, Kamela, Hopowo, Lisia Góra, Wyczechowo, Pstra Suka, Nowy Dwór, Mały Dwór, Borcz, Trątkownica i Potoka ze zniesionej gromady Egiertowo w tymże powiecie^[9], po czym gromadę Goręczyno zniesiono, przenosząc siedzibę GRN z Goręczyna do Somonina i zmieniając nazwę jednostki na gromada Somonino^[10].