Gończy Hamiltona

Gończy Hamiltona – rasa psa, należąca do grupy psów gończych, zaklasyfikowana do sekcji średnich psów gończych. Podlega próbom pracy^[1].

Gończy Hamiltona

Hamiltonstövare
Inne nazwy	Hamiltonstövare, Hamilton Hound
Kraj patronacki	Szwecja
Kraj pochodzenia	Szwecja[1]
Wymiary
Wysokość	53-57 cm
Masa	23-27 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa VI, Sekcja 1.2, nr wzorca 132
ANKC	Grupa 4 (Hounds)
CKC	Grupa 1 (Sporting)
KC(UK)	Hound
NZKC	Hound
UKC	Grupa 2 – Scenthound (wzorzec według FCI)
Wzorce rasy
FCI ANKC CKC KC(UK) NZKC

Rys historyczny

Gończy Hamiltona jest najpopularniejszą rasą szwedzkich psów gończych. Jest on potomkiem angielskich foxhoundów i gończych niemieckich. Gończe te po raz pierwszy pokazano na wystawie w 1886 roku. Swą nazwę zawdzięczają twórcy rasy, hrabiemu Hamilton.

Wygląd

Budowa

Jest to pies o mocno zbudowanej sylwetce

Szata i umaszczenie

Maść jest ruda z czarnym siodłem i białymi znaczeniami. Jego sierść jest latem krótka i gładka, zimą gęsta, z podszerstkiem, obfita między palcami.

Zachowanie i charakter

Gończy Hamiltona jest psem łagodnym, przyjacielskim wobec ludzi i spokojnym. Ze względu na swoje przeznaczenie i użytkowość jest psem aktywnym, wymagającym zaspokojenia tej potrzeby.

Zobacz też

• Gończy polski