Glinik Polski (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glinik Polski – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Glinik Polski z siedzibą GRN w Gliniku Polskim utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie jasielskim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 22/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Glinik Polski i Glinik Nowy oraz przysiółek Cechówki z dotychczasowej gromady Łajsce ze zniesionej gminy Tarnowiec w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 do gromady Glinik Polski włączono obszar zniesionej gromady Łubno Szlacheckie w tymże powiecie[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.