Giuseppe Bonnici

Giuseppe Bonnici (ur. 1707, zm. 1779) – maltański architekt^[1] i inżynier wojskowy. Miał stanowisko Capomastro delle Opere della Religione i był naczelnym architektem zakonu św. Jana od 1761 aż do swojej śmierci. Zaprojektował kilka znaczących budynków; jego arcydziełem był budynek starego urzędu celnego w Valletcie.

Nie mylić z: Giuseppe Mifsud Bonnici.

Giuseppe Bonnici

Data i miejsce urodzenia	1707 Malta
Data i miejsce śmierci	1779 Malta
Narodowość	maltańska
Praca
Budynki	Kościół św. Barbary w Valletcie, Stary Urząd Celny w Vallettcie

Old Customs House w Valletcie

Biografia

Bonici zaczął tworzyć plany architektoniczne już w młodym wieku, terminował u tak znanych architektów, jak Maltańczyk Giovanni Barbara, zaś później francuski inżynier wojskowy René Jacob de Tigné. W 1734 wykonał plany do kościoła parafialnego św. Publiusza we Florianie, które umocniły jego sławę jako mistrza architektury kościelnej. Jego arcydziełem jest Old Customs House w Valletcie, który zaprojektował w 1774^[2][3]. Większość projektów Boniciego powstawało w stylu barokowym, nawet wtedy, gdy na pozostałej części Europy zapanowała architektura klasycystyczna^[4].

W czasie swojej kariery Bonici piastował kilka stanowisk, w tym zastępcy inżyniera w Commissari Domorum, egzaminatora kandydatów na geodetów, oraz Capomastro delle Fortificazioni della Fondazione Cotoner. Najbardziej znaczącym było stanowisko Capomastro delle Opere della Religione, naczelnego architekta Zakonu Maltańskiego, które piastował od 1761 do swojej śmierci w 1779. Bonnici był również członkiem Monte della Redenzione degli Schiavi i darczyńcą Zakonu^[2].

Lista budynków przypisywanych Bonniciemu

Kościół św. Barbary w Valletcie

Poniższe budynki zostały zaprojektowane przez Bonniciego, lub są mu przypisywane^[1][2]:

• Kościół Niepokalanego Poczęcia, Cospicua (1730) – przypisywany
• Kościół św. Publiusza we Florianie (1734) – nawa, wraz z innymi architektami
• Kościół św. Barbary w Valletcie (1737)
• Castellania w Valletcie (1758–60) – zbudował do projektu Francesco Zerafy
• Bazylika św. Piotra i św. Pawła w Nadur (1760) – przypisywana
• Kościół św. Bartłomieja w Tarxien (1764) – przypisywany
• Kościół św. Augustyna w Valletcie (1765) – ukończony przez Antonio Cachię
• Stary Urząd Celny w Valletcie (1774)
• Fontanna na St George Square/Palace Square w Valletcie^[5].

Przypisy

1. Simon Gaul: Malta, Gozo and Comino. New Holland Publishers, 2007, s. 325. ISBN 978-1-86011-365-9. (ang.).
2. Michael J. Schiavone: Dictionary of Maltese Biographies Vol. 1 A-F. Pietà: Pubblikazzjonijiet Indipendenza, 2009, s. 237. ISBN 978-99932-91-32-9. (ang.).
3. One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta - The Old Customs House and statue of St Publius. [w:] Times of Malta [on-line]. 2009-03-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)]. (ang.).
4. Lino Bugeja: Valletta – vibrant city of many styles. [w:] Times of Malta [on-line]. 2015-01-04. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
5. Joseph Muscat. The Monumental Church of Nadur. „The Journal of the University of Malta-Gozo Campus (UGC)”, s. 27, czerwiec 2012. [zarchiwizowane z adresu 2017-01-10]. (ang.).