Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giorgio Vanzetta (ur. 9 października 1959 w Cavalese) – włoski biegacz narciarski, czterokrotny medalista olimpijski i dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia |
9 października 1959 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
G.S. Fiamme Gialle | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
16.01 1982, Le Brassus (17. miejsce – 15 km) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Lake Placid rozgrywane w 1980 r., gdzie jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 34. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. Na tym samym dystansie osiągnął swój najlepszy wynik podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajął 14. miejsce. Lepiej zaprezentował się igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie był piąty w biegu na 30 km i dziesiąty w biegu na 15 km techniką klasyczną. Największe sukcesy osiągał jednak na igrzyskach olimpijskich w Albertville. Wywalczył brązowe medale w biegu pościgowym oraz na dystansie 50 km techniką dowolną. Ponadto wraz z Giuseppe Puliè, Marco Albarello i Silvio Faunerem zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 10 km. Startował także na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie wspólnie z Maurilio De Zoltem, Marco Albarello i Silvio Faunerem triumfował w biegu sztafetowym – Włosi na finiszu wyprzedzili faworyzowanych gospodarzy. W swoim najlepszym indywidualnym starcie na tych igrzyskach, w biegu na 50 km techniką klasyczną, Giorgio zajął 8. miejsce.
W 1982 r. zadebiutował na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Oslo, zajmując 14. miejsce w biegu na 15 km. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol zdobył swój pierwszy mistrzowski medal zajmując wspólnie z kolegami drugie miejsce w sztafecie. Indywidualnie był blisko kolejnego medalu, przegrał jednak walkę o trzecie miejsce ze swoim rodakiem Maurilio de Zoltem w biegu na 15 km techniką klasyczną. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie jego najlepszym wynikiem było 7. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. Podczas mistrzostw świata w Lahti w 1989 r. na tym samym dystansie zajął 14. miejsce. Dwa lata później, na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, podobnie jak w Seefeld in Tirol, zajął czwarte miejsce w biegu na 15 km tym razem rozgrywanego techniką dowolną. Na mistrzostwach w Falun zdobył swój ostatni medal mistrzostw świata zdobywając razem z Maurilio de Zoltem, Marco Albarello i Silvio Faunerem srebrny medal w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Thunder Bay w biegu na 50 km techniką dowolną ponownie był bliski szczęścia, jednak znowu zajął 4. miejsce. Startował także na mistrzostwach w Ramsau zajmując 11. miejsce w biegu na 50 km techniką klasyczną.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1981/1982, kiedy to zajął 9. miejsce w klasyfikacji generalnej. Łącznie 3 razy stawał na podium zawodów Pucharu Świata, ani razu nie zwyciężył. W 2002 r. zakończył karierę.
Jego siostra Bice Vanzetta także była biegaczką narciarską, dwukrotną medalistką olimpijską.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
34. | 17 lutego | 1980 | Lake Placid | 15 km stylem klasycznym | 41:57,63 | +2:55,55 | Thomas Wassberg |
6. | 20 lutego | 1980 | Lake Placid | Sztafeta 4 × 10 km[1] | 1:57:03,46 | +4:06,47 | ZSRR |
24. | 10 lutego | 1984 | Sarajewo | 30 km stylem klasycznym | 1:28:56,3 | +4:58,0 | Nikołaj Zimiatow |
14. | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | 15 km stylem klasycznym | 41:25,6 | +1:29,3 | Gunde Svan |
7. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo | Sztafeta 4 × 10 km[2] | 1:55:06,3 | +4:24,0 | Szwecja |
30. | 19 lutego | 1984 | Sarajewo | 50 km stylem klasycznym | 2:15:55,8 | +11:12,5 | Thomas Wassberg |
5. | 15 lutego | 1988 | Calgary | 30 km stylem klasycznym | 1:24:26,3 | +1:10,9 | Aleksiej Prokurorow |
10. | 19 lutego | 1988 | Calgary | 15 km stylem klasycznym | 41:18,9 | +1:30,7 | Michaił Diewiatjarow |
5. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Sztafeta 4 × 10 km[3] | 1:43:58,6 | +2:18,1 | Szwecja |
7. | 13 lutego | 1992 | Albertville | 10 km stylem klasycznym | 27:36,0 | +50,9 | Vegard Ulvang |
3. | 15 lutego | 1992 | Albertville | 10+15 km pościgowy | 1:05:37,9 | +54,3 | Bjørn Dæhlie |
2. | 18 lutego | 1992 | Albertville | Sztafeta 4 × 10 km[4] | 1:39:26,0 | +1:26,7 | Norwegia |
3. | 22 lutego | 1992 | Albertville | 50 km stylem dowolnym | 2:03:41,5 | +3:00,6 | Bjørn Dæhlie |
14. | 14 lutego | 1994 | Lillehammer | 30 km stylem dowolnym | 1:12:26,4 | +4:08,8 | Thomas Alsgaard |
15. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | 10 km stylem klasycznym | 24:20,1 | +1:28,0 | Bjørn Dæhlie |
9. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | 10 km + 15 km pościgowy | 1:00:08,8 | +2:22,8 | Bjørn Dæhlie |
1. | 22 lutego | 1994 | Lillehammer | Sztafeta 4 × 10 km[5] | 1:41:15,0 | - | - |
8. | 27 lutego | 1994 | Lillehammer | 50 km stylem klasycznym | 2:07:20,3 | +2:56,1 | Władimir Smirnow |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 20 lutego | 1982 | Oslo | 30 km stylem dowolnym | 1:21:52,3 | +41,6 | Thomas Eriksson |
7. | 20 lutego | 1982 | Oslo | Sztafeta 4 × 10 km[6] | 1:56:27,6 | +4:52,2 | Norwegia |
7. | 18 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | 30 km stylem klasycznym | 1:18:24,1 | +1:27,9 | Gunde Svan |
4. | 22 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | 15 km stylem klasycznym | 40:42,7 | +50,5 | Kari Härkönen |
2. | 24 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Sztafeta 4 × 10 km[7] | 1:52:21,0 | +6,5 | Norwegia |
9. | 12 lutego | 1987 | Oberstdorf | 30 km stylem klasycznym | 1:24:30,1 | +5:27,9 | Thomas Wassberg |
7. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | 15 km stylem klasycznym | 43:01,8 | +36,4 | Marco Albarello |
5. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | Sztafeta 4 × 10 km[8] | 1:38:04,6 | +26,3 | Szwecja |
14. | 21 lutego | 1987 | Oberstdorf | 50 km stylem dowolnym | 2:11:27,2 | +7:01,2 | Maurilio De Zolt |
28. | 20 lutego | 1989 | Lahti | 15 km stylem dowolnym | 40:39,6 | +2:33,0 | Gunde Svan |
14. | 22 lutego | 1989 | Lahti | 15 km stylem klasycznym | 42:40,7 | +1:45,1 | Harri Kirvesniemi |
7. | 24 lutego | 1989 | Lahti | Sztafeta 4 × 10 km[9] | 1:40:12,3 | +2:19,1 | Szwecja |
4. | 9 lutego | 1991 | Val di Fiemme | 15 km stylem dowolnym | 36:57,2 | +34,1 | Bjørn Dæhlie |
11. | 11 lutego | 1991 | Val di Fiemme | 10 km stylem klasycznym | 25:55,0 | +38,9 | Terje Langli |
4. | 15 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Sztafeta 4 × 10 km[10] | 1:39:47,3 | +2:38,9 | Norwegia |
18. | 22 lutego | 1993 | Falun | 10 km stylem klasycznym | 24:51,6 | +44,4 | Sture Sivertsen |
7. | 24 lutego | 1993 | Falun | 10+15 km pościgowy | 1:01:45,0 | +1:41,6 | Bjørn Dæhlie Władimir Smirnow |
2. | 26 lutego | 1993 | Falun | Sztafeta 4 × 10 km[5] | 1:44:14,9 | +9,6 | Norwegia |
11. | 28 lutego | 1993 | Falun | 50 km stylem dowolnym | 2:03:36,8 | +4:43,3 | Torgny Mogren |
4. | 19 marca | 1995 | Thunder Bay | 50 km stylem dowolnym | 1:56:36,0 | +2:15,6 | Silvio Fauner |
11. | 2 marca | 1997 | Trondheim | 50 km stylem klasycznym | 2:16:37,5 | +7:28,8 | Mika Myllylä |
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2 marca | 1986 | Lahti | 15 km stylem dowolnym | ? | 3 | ? | Torgny Mogren |
2. | 15 lutego | 1992 | Albertville | 10+15 km pościgowy | 1:05:37.9 h | 3 | +54.3 s | Bjørn Dæhlie |
3. | 22 lutego | 1992 | Albertville | 50 km stylem dowolnym | 2:03:41.5 h | 3 | +3:00.6 min | Bjørn Dæhlie |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.