Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Harbinie – polskie liceum działające w Harbinie w północnych Chinach w latach 1915–1949 (z przerwą w okresie 1944–1945).
Pierwotnie placówka została założona w 1912 przez proboszcza parafii harbińskiej, ks. Władysława Ostrowskiego[1][2]. Początkowo funkcjonowała jako szkoła powszechna[1][2].
Szkoła powstała 3 września 1915. W 1916 utworzono gimnazjum rozwojowe, koedukacyjne[1][2]. W latach 20. szkoła funkcjonowała od nazwą „Prywatne Gimnazjum Humanistyczne Koedukacyjne”[1]. Właścicielem pozostawał ks. Ostrowski[1][2]. Dyrektorami gimnazjum byli: Stanisław Janiszewski (ok. 1924)[1], Jan Kalinowski (ok. 1926)[2], inż. Kazimierz Grochowski (1926–1928).
Od 1917 szkoła mieściła się w dwupiętrowym budynku wzniesionym ze składek harbińskiej Polonii[3], użyczonym przez parafię[1]. Siedziba była pod adresem Wielki Prospekt nr 79[1][2].
W 1924 w zakładzie działały 3 oddziały szkoły powszechnej i 7 klas gimnazjum[1]. W 1925 odbyły się pierwsze egzaminy dojrzałości[2].
Przy szkole działało kółko polonistyczne, teatr, drużyna harcerska, organizacje samokształceniowe oraz liczne kluby sportowe (m.in. siatkarski, koszykarski, hokejowy). Od 1920 szkoła znajdowała się pod zarządem administracyjnym i patronatem Rady Opiekuńczej, podległej konsulatowi RP w Harbinie[1][3].
Szkoła została zlikwidowana 1 stycznia 1944 przez japońskie władze okupacyjne. Jej działalność wznowiono po wyzwoleniu Mandżurii przez wojska radzieckie. Od 1946 władze chińskie rozpoczęły stopniową likwidację etatów, m.in. dyrektora i bibliotekarza, a rok później przejęły budynek szkoły na cele wojskowe. Działania te wpłynęły na decyzję harbińskiej Polonii o ostatecznej likwidacji szkoły, która nastąpiła wraz z wręczeniem ostatnich świadectw maturalnych 4 maja 1949[3].
W szkole początkowo nauczano jedynie geografii oraz historii Polski, języka polskiego i polskiej literatury. W późniejszym okresie nauczano również kaligrafii, arytmetyki, chemii, fizyki, geometrii oraz przyrody, co związane było z przyjęciem w roku szkolnym 1921/1922 programu nauczania wydanego przez Ministerstwo Wyznań Publicznych i Oświecenia Publicznego w Polsce. W 1923 ministerstwo przyznało harbińskiemu gimnazjum uprawnienia szkoły państwowej, a rok później uznało wydawane w nim świadectwa maturalne[3].
Po upadku caratu w Rosji program nauczania rozszerzono o kurs orientalistyczny, w skład którego wchodziły historia, kultura i gospodarka krajów Dalekiego Wschodu. W roku szkolnym 1930/1931 wprowadzono język angielski, chiński, buchalterię i stenografię. Po japońskiej agresji na Mandżurię w 1932 roku do programu nauczania dodano język japoński oraz geografię Dalekiego Wschodu. Język japoński w 1945 zastąpiono językiem rosyjskim, dodano również przedmiot „wiedza o Polsce współczesnej”[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
