Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Germain Pilon (ur. ok. 1535 w Paryżu, zm. 3 lutego 1590 tamże)[1] – francuski rzeźbiarz.
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1535 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1590 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Wczesną edukację otrzymał od swego ojca, kamieniarza André Pilona, a następnie kontynuował naukę u rzeźbiarza Pierre’a Bontempsa, z którym w latach 1557–1558 współpracował przy grobie króla Franciszka I[1].
Karierę rozpoczął na dworze królowej Katarzyny Medycejskiej, która zatrudniła go przy budowie wspólnego grobowca swojego i męża Henryka II[1]. Budową tego mauzoleum chciała przyćmić Artemizję, żonę króla Karii Mauzolosa, która wstawiła mężowi grobowiec w Halikarnasie. Grobowiec królewski był dziełem kilku artystów, np. Girolamo della Robbia wykonał figury zmarłej pary królewskiej, ale za całość odpowiadał Pilon i on był autorem większości rzeźb[1]. Pilon wykonał na zamówienie królowej także monument na serce Henryka II, który miał formę urny wspartej na trzech gracjach. Pilon był autorem także m.in. Zmartwychwstania Chrystusa i terakotowej Matki boleściwej, którą potem przetransponował w marmur.
W 1571 Pilon ostał oficjalnym nadwornym rzeźbiarzem króla Karola IX. Wyrzeźbił kilka elementów do ogrodów w Pałacu Fontainebleau. W 1585 wykonał grób Ludovica de Birague dla kościoła Ste-Catherine du Val des Ecoliers. W tym samym czasie pracował pod kierunkiem Pierre’a Lescota przy dekoracji dziedzińca Luwru i wykonał rzeźby zegara słonecznego w Palais de Justice (sądach). Następnie stworzył elementy ozdobne dla zamku w Anet należącego do Diany z Poitiers. Jest też autorem gróbu Guillaume Gaugey de Belley w katedrze w Le Mans. Wyrzeźbił także kilka płaskorzeźb i rzeźb z drewna i kamienia dla wielu paryskich kościołów[1].
Pilon był płodnym rzeźbiarzem, pracującym z równym powodzeniem w marmurze, kamieniu, brązie i drewnie. W jego twórczości widoczne są zarówno wpływy renesansu, jak i włoskiego manieryzmu, z jednoczesnym zachowaniem realizmu wskazującego na sztukę baroku[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.