George Thomson

George Paget Thomson (ur. 3 maja 1892 w Cambridge, zm. 10 września 1975 tamże) – brytyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki za rok 1937 (razem z Clintonem Josephem Davissonem), syn laureata tej nagrody z roku 1906, Josepha J. Thomsona^[1][2].

Ten artykuł dotyczy brytyjskiego fizyka. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.

George Paget Thomson

George Paget Thomson, 1937
Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1892 Cambridge
Data i miejsce śmierci	10 września 1975 Cambridge
Specjalność: fizyka
Alma Mater	Trinity College
Uczelnia	University of Cambridge, University of Aberdeen
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki Medal Hughesa

Życiorys

Po odbyciu służby wojskowej w czasie I wojny światowej Thomson podążył w ślady ojca, najpierw studiując w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge^[1], a następnie prowadząc badania w Cambridge, a później w Aberdeen i w 1937 otrzymując nagrodę Nobla za odkrycie nowych właściwości elektronu. O ile jego ojciec opisał elektron jako cząstkę elementarną (za co otrzymał Nagrodę Nobla), George Thomson pokazał, że elektron zachowuje się jak fala (efekt dyfrakcji), udowodniając w ten sposób zasadę dualizmu korpuskularno-falowego, która była teoretycznie opisana przez Louisa de Broglie'a^[1].

Pod koniec lat trzydziestych i w czasie II wojny światowej Thomson pracował nad wojskowymi zastosowaniami fizyki jądrowej. W późniejszym czasie zajął się także aerodynamiką.

Odznaczenia, wyróżnienia i członkostwa[3]

• Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki (1937, George P. Thomson i Clinton Davisson)
• Hughes Medal (1939)
• Książę Orderu Imperium Brytyjskiego (1943)
• Royal Medal (członek od 1949)
• MAUD Committee (prezes), (1940-1941)
• American Academy of Arts and Sciences (członek zagraniczny od 1947 roku)^[4]
• British Eugenics Society
• Royal Society

Książki[3]

• 1930: The Atom;
• 1930: The Wave Mechanics of Free Electrons;
• 1939: Theory and Practice of Electron Diffraction (z W. Cochranem)
• 1955: The Atom and The Foreseeable Future;
• 1961: The Inspiration of Science;
• 1965: J.J. Thomson and the Cavendish Laboratory in His Day.

Zobacz też

• 10 najpiękniejszych eksperymentów z fizyki - ustęp dotyczący doświadczenia Thomsona (dyfrakcja elektronów o dużej energii) przy opisie doświadczenia Davissona i Germera (dyfrakcja elektronów o małej energii na podwójnej szczelinie)