G-moll

g-moll – gama oparta na skali molowej, której toniką jest g.

Gama g-moll w odmianie naturalnej (eolskiej) zawiera dźwięki: g, a, b, c, d, es, f. W zapisie tonacji g-moll występują dwa bemole.

Gama g-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):

Gama g-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy g-moll naturalnej):

Równoległą (pararelną) gamą durową jest B-dur^[1], jednoimienną durową – G-dur.

Nazwa g-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (g), trzeciego (b) i piątego (d) stopnia gamy g-moll.

Akord g-moll

Znane dzieła w tonacji g-moll:

Antonín Dvořák – II Koncert fortepianowy
Wolfgang Amadeus Mozart – XL symfonia (KV 550), XXV symfonia (KV 183, 173d B)
Antonio Vivaldi – Koncert op. 8 nr 2 „Lato” (L’Estate)
Antonio Vivaldi – Koncert na flet i orkiestrę op. 10 nr 2 g-moll „Noc” (La Notte)
Fryderyk Chopin – Ballada g-moll
Tomaso Albinoni – Adagio g-moll na smyczki i organy
Ramage – Ya Lil (Al Anisa Farah) z serialu Chybić Farah(inne języki)

Zobacz też