Główny Urząd Ziemski

Główny Urząd Ziemski – urząd państwowy funkcjonujący na prawach osobnego ministerstwa powołany w 1919 roku.

Historia

Urząd został utworzony na mocy ustawy z 22 lipca 1919 roku (ogłoszonej 5 sierpnia tego samego roku). Urząd przejął część dotychczasowych obowiązków Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych. Urząd zajmował się między innymi parcelacją gruntów, przygotowywaniem reformy rolnej, regulowaniem obrotu ziemią, komasacją i melioracją. Na czele Głównego Urzędu Ziemskiego stał prezes, mianowany przez Naczelnika Państwa na wniosek premiera. Prezes urzędu brał udział w posiedzeniach Rady Ministrów w sprawach dotyczących kompetencji urzędu^[1]. W latach 1920–1921 prezesem GUZ był Tomasz Wilkoński, w 1921 prezesem GUZ był poseł Władysław Kiernik^[2], zaś w 1922 Seweryn Ludkiewicz.

W 1923 roku zniesiono urząd Prezesa Głównego Urzędu Ziemskiego, a jego kompetencje przejął Minister Reform Rolnych^[3][4][5].

Zobacz też

• Główna Komisja Ziemska
• Urząd ziemski (II Rzeczpospolita)

Przypisy

1. Ustawa z dnia 22 lipca 1919 r. w przedmiocie utworzenia Głównego Urzędu Ziemskiego. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-03-11].
2. Pod znakiem reformy agrarnej. „Nowości Illustrowane”. Nr 33, s. 3–4, 13 sierpnia 1921.
3. Ustawa z dnia 11 sierpnia 1923 r. o zakresie działania Ministra Reform Rolnych i organizacji urzędów i komisji ziemskich. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2022-03-11].
4. Główny Urząd Ziemski, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-11].
5. Zespół – Szukaj w Archiwach [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2022-03-12].