Gąska siarkowa

Gąska siarkowa (Tricholoma sulphureum (Bull.) P. Kumm.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)^[1].

Gąska siarkowa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	gąskowate
Rodzaj	gąska
Gatunek	gąska siarkowa
Nazwa systematyczna
Tricholoma sulphureum (Bull.) P. Kumm Führ. Pilzk. (Zwickau): 133 (1871)

Młody owocnik gąski siarkowej

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholoma, richolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1784 r. Jean Baptiste Bulliard nadając mu nazwę Agaricus sulphureus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1871 r. Paul Kummer, przenosząc go do rodzaju Tricholoma^[1].

Ma 15 synonimów. Niektóre z nich:

• Agaricus sulphureus Bull. 1784
• Agaricus sulphureus Bull. 1784, var. sulphureus
• Gymnopus sulphureus (Bull.) Gray 1821
• Gyrophila sulphurea (Bull.) Quél. 1886^[2].

Polską nazwę podał Stanisław Chełchowski w 1898 r.^[3] W polskim piśmiennictwie mykologicznym miał też nazwę bedłka siarkowa^[4].

Morfologia

Kapelusz

Średnicy 3–8 cm, w młodym owocniku stożkowato wypukły, później płaski. Brzeg ostry, powierzchnia naga, czasami delikatnie łuskowata, podczas wilgotnej pogody śliska. Kolor siarkowożółty, oliwkowożółty, a miejscami czerwonobrązowy. W środku ciemniejszy i bardzo delikatnie pokryty purpurowymi płatkami^[5][6].

Blaszki

Jaskrawożółte, grubawe, wycięte z ząbkiem^[5]. Są rzadkie, co jest ważną cechą umożliwiającą rozróżnienie gąski siarkowej od podobnej gąski zielonki, która ma gęściejsze blaszki^[6].

Trzon

Wysokość 4–10 cm, grubość do 2 cm, kształt walcowaty lub maczugowaty. Jest początkowo pełny, później pusty, siarkowożółty, pokryty rdzawymi włókienkami. Przy podstawie jest białawy i włochaty^[6].

Miąższ

Żółty. Zapach niemiły, jak karbidu lub gazu świetlnego^[5].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki dość duże, jajowate, gładkie, bezbarwne, o średnicy 9–12 × 5–7 µm^[5].

Gatunki podobne

Podobna jest jadalna gąska zielonka (Tricholoma equestre), która ma biały miąższ, gęściejsze blaszki i nie wydziela nieprzyjemnego zapachu^[5][6].

Występowanie i siedlisko

Gąska siarkowa występuje w Europie i Ameryce Północnej, została znaleziona również w Chinach^[7][8]. W Europie Środkowej jest szeroko rozpowszechniona, ale występuje w rozproszeniu^[9]. W Polsce jest dość pospolita^[4].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, na ziemi, wśród traw i opadłych gałęzi, bez szczególnych wymagań co do odczynu gleby. Często występuje pod sosnami. Owocniki wytwarza od sierpnia do listopada^[4].

Znaczenie

Grzyb trujący. W stanie surowym zawiera substancje rozpuszczające krew (hemolizyny); spożycie powoduje lekkie zatrucie. Gotowana jest niejadalna z powodu nieprzyjemnego smaku^[5].