Front Leningradzki

Front Leningradzki (ros. Ленинградский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Front Leningradzki

Ленинградский фронт

Żołnierze Frontu Leningradzkiego, 1941
Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	23 sierpnia 1941
Rozformowanie	1944
Tradycje
Rodowód	Front Północny
Dowódcy
Pierwszy	gen. por. Markian Popow
Ostatni	marsz. Leonid Goworow
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Stawka
Skład	23 Armia, 42 Armia, 55 Armia[1]

Historia

Został sformowany 26 sierpnia 1941 z części wojsk Frontu Północnego^[1] (podzielony na Front Leningradzki i Front Karelski). Front ten organizował obronę w rejonie Leningradu przeciw niemieckiej Grupie Armii Północ. Uczestniczył razem z Frontem Wołchowskim w operacji tichwińskiej w 1941. Latem 1942 wraz z Frontem Wołchowskim przeprowadził kilka operacji zaczepnych, które zażegnały groźbę decydującego uderzenia na Leningrad. 12-18 stycznia 1943 z Frontem Wołchowskim dokonał w operacji Iskra przełamania pozycji niemieckiej 18 Armii w rejonie Siniawina, co doprowadziło do deblokady Leningradu. Później z Frontem Wołchowskim i 2 Frontem Nadbałtyckim uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej w 1944 r. zakończonej odrzuceniem wojsk niemieckich spod Leningradu. Razem z Frontem Karelskim uczestniczył w operacji karelskiej zakończonej podpisaniem 19 września 1944 przez Finlandię zawieszenia broni w wojnie z ZSRR. Między 10 lipca a 22 października 1944 wraz z Frontami: 1, 2 i 3 Nadbałtyckim prowadził działania zaczepne przeciwko niemieckiej Grupie Armii Północ, w wyniku których wojska ZSRR zajęły Estonię, Łotwę i Litwę.

Dowództwo frontu

Dowódcy:

• gen. por. Markian Popow – do 5 września 1941
• marszałek Klimient Woroszyłow – do 12 września 1941
• gen. armii Gieorgij Żukow – do 7 października 1941
• gen. mjr Iwan Fiediuninski – do 26 października 1941
• gen. por. Michaił Chozin – 9 czerwca 1942
• gen. por. (od 15 stycznia 1943 gen. płk, od 17 listopada 1943 gen. armii, od 18 czerwca 1944 marszałek) Leonid Goworow^[2].

Szefowie sztabu:

• gen. por. D. Gusiew^[2]

Struktura organizacyjna

Skład w 1944 roku:

• 2 Armia Uderzeniowa
• 23 Armia
• 42 Armia
• 55 Armia^[1]
• 13 Armia Lotnicza^[2]

Przypisy

1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 145.
2. Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 177.

Bibliografia

• Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1967

Kontrola autorytatywna (Fronty radzieckie):

• LCCN: no2024012419

Encyklopedie internetowe:

• БРЭ: 2139638