Franciszek z Fabriano

Franciszek z Fabriano OFM, wł. Francesco Venimbeni (ur. 1251 w Fabriano, zm. 22 kwietnia 1322 tamże) − włoski franciszkanin, kapłan, kaznodzieja, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Błogosławiony
Franciszek z Fabriano

Francesco Venimbeni

prezbiter wyznawca
Data i miejsce urodzenia	1251 Fabriano
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1322 Fabriano
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	1 kwietnia 1775 przez Piusa VI
Wspomnienie	22 kwietnia
Atrybuty	habit franciszkański
Szczególne miejsca kultu	Fabriano

Życiorys

Franciszek Venimbeni był synem lekarza Compagno i Małgorzaty di Federico. Urodził się w Fabriano w Marchii Ankońskiej w 1251. W 1267 wstąpił do założonego przez św. Franciszka z Asyżu Zakonu Braci Mniejszych. Odbywając nowicjat w swym rodzinnym Fabriano otrzymał pozwolenie na udanie się do Porcjunkuli w Asyżu, by zdobyć odpust z okazji święta Matki Bożej Anielskiej 2 sierpnia 1268. Z tej okazji miał spotkać się z jednym z pierwszych towarzyszy Poverella, bratem Leonem. Błogosławiony opisał swą pielgrzymkę w napisanej przez siebie w 1319 Cronica Fabrianensis^[1].

Błogosławiony dwukrotnie pełnił urząd gwardiana klasztoru w Fabriano: w latach 1316 oraz 1318-1321. Dzięki otrzymanemu spadkowi wybudował w Fabriano bibliotekę. Przepowiedział swoją śmierć. Zmarł w Fabriano 22 kwietnia 1322^[2]. Kult uznał papież Pius VI 1 kwietnia 1775^[3]. Pozostawił po sobie manuskrypty kazań zebrane w dziełku Ars praedicantium. Inne dzieła błogosławionego to^[4]:

• Chronicon Fabrianense
• De veritate et excellentia indulgentiae S. Mariae de Portiuncula
• Opusculum de serie et gestis Ministrorum Generalium
• Tractatus de officio et dignitate Praelati et Sacerdotis Evangelici
• Laude (z okazji śmierci św. Bonawentury)

Urna z zabalsamowanym ciałem bł. Franciszka znajduje się w Kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Fabriano^[5].

Zobacz też

• święci i błogosławieni rodziny franciszkańskiej