Franciszek Koc

Franciszek Koc (ur. 1913, zm. 1983^[1]) – polski duchowny starokatolicki, biskup i ordynariusz diecezji wrocławskiej Kościoła Polskokatolickiego w PRL^[2].

Franciszek Koc

Biskup
Data urodzenia	1913
Data śmierci	1983
Biskup diecezji wrocławskiej
Okres sprawowania	1966-1968
Wyznanie	starokatolicyzm
Kościół	Kościół Polskokatolicki w PRL
Nominacja biskupia	7 lipca 1966
Sakra biskupia	10 lipca 1966

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	10 lipca 1966
Miejscowość	Bolesław
Miejsce	Kościół św. Michała i Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Bolesławiu
Konsekrator	Leon Grochowski
Współkonsekratorzy	Julian Pękala Maria Innocenty Gołębiowski

Życiorys

W okresie II wojny światowej był jednym z najaktywniejszych duchownych i działaczy Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego na terenie Lubelszczyzny. We wrześniu 1944 wszedł w skład Tymczasowej Rady Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Polsce z siedzibą w Lublinie, był również jednym z twórców i sygnatariuszy memoriału wraz z prośbą o prawne uznanie PNKK w Polsce złożonego we wrześniu 1944 w Departamencie Wyznaniowym PKWN. Był także współinicjatorem Ogólnego Zjazdu Duchowieństwa z marca 1945 w Warszawie na którym wybrano nową Radę Kościoła^[1]. W okresie stalinowskim, który nastąpił po zakończeniu II wojny światowej ks. Franciszek Koc, był represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa. 17 stycznia 1951 roku został aresztowany (oskarżany był o współpracę z Gestapo oraz szpiegostwo na rzecz wywiadów brytyjskiego i amerykańskiego). Śledztwo w jego sprawie umorzono 4 grudnia 1951. W lipcu 1966 roku został powołany na ordynariusza diecezji wrocławskiej (jego następcą został w 1968 roku, ks. Walerian Kierzkowski)^[2].

Ks. biskup Koc pochowany jest na cmentarzu komunalnym przy ul. Kcyńskiej w Bydgoszczy.

Przypisy

1. Z prac Biskupa Wiktora Wysoczańskiego; Kościół Polskokatolicki w Polsce; Odbudowa Kościoła, jego sytuacja prawna, autokefalizacja i zmiana nazwy. ( cz. 1.). polskokatolicki.pl. [dostęp 2017-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-31)]. (pol.).
2. Anna Chabasińska – Kościół Polskokatolicki na Ziemi Lubuskiej po 1945 roku w Studia Lubelskie (3/2007; Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej), s. 128.