Franciszek Kindermann (ur. 8 listopada 1837 w Łodzi, zm. 12 lutego 1915 w Łodzi) – przedsiębiorca łódzki.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Franciszek Kindermann
Thumb
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1837
Łódź

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1915
Łódź

Zawód, zajęcie

fabrykant

Zamknij

Życiorys

Syn Franciszka i Wilhelminy z domu Kindt. Ojciec, z zawodu tkacz, przybył do Łodzi z Saksonii. Syn postanowił pójść w ślady ojca[1]. W 1859 roku uruchomił przy ul. Piotrkowskiej 533 (ob. nr 110) ręczny warsztat tkacki[2] i został wpisany do rejestrów cechowych jako właściciel manufaktury wełnianej. Dwa lata później zatrudniał 22 czeladników[1]. W 1896 roku posiadał 70 krosien ręcznych i wyrabiał tkaniny bawełniane, wełniane, korty i chustki[2]. Kiedy firma zaczęła przynosić zyski, w kilkuletnich odstępach czasowych, Kindermann zwracał się do ówczesnych władz o pozwolenie na budowę przy prywatnej drodze zwanej Łąkową kolejnych budynków fabrycznych[1]. Około 1897 roku produkcja została przeniesiona do fabryki zbudowanej przy skrzyżowaniu ulic Łąkowej i Andrzeja Struga. Zmechanizowany zakład podjął produkcję wełnianą i wyrabiał chusty, tkaniny oraz różnego rodzaju sukna[1][2].

I wojna światowa przyniosła przedsiębiorstwu straty i jego rozwój został zahamowany. W 1928 roku przekształcono je w spółkę akcyjną „Przemysł Wełniany Franciszek Kindermann SA”. Na skutek kryzysu w latach 30. XX wieku ogłoszono jej upadłość, a hale fabryczne podnajmowano innym przedsiębiorstwom. W czasie II wojny światowej w zakładach zlokalizowana była druga w Łodzi filia „Telefunkena[2].

Franciszek Kindermann był Niemcem, który całkowicie się spolonizował i zapoczątkował łódzką linię rodu Kindermannów. Fabrykant uczestniczył aktywnie w życiu miasta, zasiadał w zarządach różnych stowarzyszeń, działał w Łódzkim Chrześcijańskim Towarzystwie Dobroczynności[1]. W lutym 1896 roku, za wzorową służbę i szczególne trudy, został odznaczony medalem srebrnym na wstędze św. Stanisława[3]. Zmarł 12 lutego 1915 roku w Łodzi. Grobowiec przemysłowca znajduje się na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Ogrodowej 43[1].

Dochował się 12 dzieci[1], w tym siedmiu synów, m.in. Leopolda Rudolfa, Juliusza Roberta, Gustawa Adolfa.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.