Francesco Merloni
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Merloni ( 17 września 1925 w Fabriano[1], zm. 1 października 2024 tamże[2]) – włoski polityk i przedsiębiorca, parlamentarzysta, w latach 1992–1994 minister robót publicznych.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 października 2024 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, przedsiębiorca |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister robót publicznych (1992–1994) |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Syn Aristide'a Merloniego, przedsiębiorcy i przemysłowca[3]. Absolwent inżynierii przemysłowej na Uniwersytecie w Pizie[2]. Pod koniec pierwszej połowy lat 50. dołączył do rodzinnego przedsiębiorstwa Merloni. W latach 70. przejął odpowiedzialność za sektor grzewczy, tworząc niezależne przedsiębiorstwo Ariston Thermo, którym zarządzał do 2011, gdy został jego honorowym prezesem[4]. Obejmował także funkcję prezesa w różnych instytucjach społecznych i gospodarczych, m.in. w fundacji Fondazione Aristide Merloni i w zrzeszeniu katolickich przedsiębiorców UCID[4].
Wieloletni działacz Chrześcijańskiej Demokracji, po jej rozwiązaniu dołączył do Włoskiej Partii Ludowej. W latach 1972–1976 zasiadał w Senacie VI kadencji, następnie do 1992 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VII, VIII, IX i X kadencji[5]. W 1992 uzyskał mandat senatora XI kadencji, z którego zrezygnował w tym samym roku[1]. Od czerwca 1992 do maja 1994 sprawował urząd ministra robót publicznych w rządach, którymi kierowali Giuliano Amato i Carlo Azeglio Ciampi. W 1996 został ponownie deputowanym, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu do końca XIII kadencji w 2001[5].
Odznaczenia
Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (1994)[6] oraz Orderem Zasługi za Pracę (1995)[4].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.