Oskórek tych skorków jest głównie błyszczący, na głowie i tułowiu niepunktowany. Nabrzmiała głowa może mieć niewyraźne lub wyraźne szwy i różnych rozmiarów oczy. Czułki zbudowane są wyłącznie lub w znakomitej większości z członów cylindrycznych. Człony czułków są stosunkowo krótkie i rzadko owłosione. Dość małe przedplecze cechuje się zwykle silnie wypukłą krawędzią tylną. Pokrywy są dobrze wykształcone. Tylna para skrzydeł może być w pełni wykształcona, niewidoczna lub całkiem zanikła. Odnóża są stosunkowo krótkie. Odwłok ma boki mniej lub bardziej równoległe, czasem jest poszerzony pośrodku, natomiast u nasady jest raczej zwężony. Tergity zwykle są punktowane. Przysadki odwłokowe przekształcone są w szczypce. U samic mają one krótkie, nieuzbrojone, mniej lub bardziej się ze sobą stykające ramiona. U samców ramiona szczypiec mogą mieć różną długości i zwykle mają poszerzone, często ząbkowane krawędzie wewnętrzne. W narządach rozrodczych samców występują słabo zesklerotyzowaneparamery zewnętrzne i zaopatrzona w pęcherzyk nasadowy, zwykle krótka, a rzadziej długa virga[2].
Władysław Bazyluk:Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XII: Skorki - Dermaptera.Warszawa:Polski Związek Entomologiczny, PWN,1956. Brak numerów stron w książce
H.V. Weems Jr., P.E. Skelley:Featured Creatures: European Earwig.University of Florida Institute of Food and Agricultural Services: Department of Entomology and Nematology.[dostęp 2018-12-18].
Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem:genus Forficula Linnaeus, 1758.[w:] Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) [on-line].[dostęp 2018-12-29].