Flaga Katowic

Flaga Katowic – jeden z symboli miasta Katowice w postaci flagi^[2].

Flaga Miasta Katowice

Informacje
Wprowadzona	16 marca 1998[uwaga 1]
Opis flagi	Dwa poziome pasy – górny żółty, dolny błękitny; pośrodku herb Katowic[1]

Została ona ustanowiona uchwałą Rady Miejskiej Katowic z dnia 16 marca 1998 roku w sprawie zmian w statucie miasta Katowice^{[3][uwaga 1]}. Wzór i opis flagi znajdują się także w załączniku nr 2 do statutu miasta Katowice uchwalonego przez Radę Miasta Katowice 9 lutego 2004 roku^[1].

Wygląd i symbolika

Flagi Katowic, Polski i Unii Europejskiej na elewacji frontowej gmachu Urzędu Miasta Katowice

Flaga została zaprojektowana jako prostokątny płat z dwoma równymi pasami połączonymi ze sobą, z których górny jest w kolorze żółtym, a dolny w kolorze błękitnym. Pośrodku niej umieszczony jest herb Katowic^[2].

Barwy flagi Katowic pochodzą od herbu Górnego Śląska. W załączniku do statutu miasta Katowice nie podano natomiast proporcji płata^[4][1].

Zobacz też

• Herb Katowic
• Hejnał Katowic
• Flagi powiatów w województwie śląskim

Uwagi

1. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Weksylologicznego „Flaga” (2002, s. 11) jako datę przyjęcia flagi Katowic wskazuje dzień 10 kwietnia 1996 roku (przyjęcie przez Zarząd Miasta), lecz Załącznik nr 2 do Statutu miasta Katowice wskazuje datę 16 marca 1998 roku (uchwała Rady Miejskiej Katowic).

Przypisy

1. Obwieszczenie Rady Miasta Katowice z dnia 28 września 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały w sprawie Statutu miasta Katowice, Dz. Urz. Woj. Śląsk. z 2022 r. poz. 6249, Katowice, 6 października 2022 [dostęp 2024-04-23] (pol.). Brak numerów stron w książce
2. Urząd Miasta Katowice: Symbole miasta. katowice.eu. [dostęp 2024-04-23]. (pol.).
3. Uchwała Nr L/525/90 Rady Miejskiej Katowic z dnia 16 marca 1998r. w sprawie zmian w statucie miasta Katowice, Katowice, 16 marca 1998 [dostęp 2024-04-23] (pol.). Brak numerów stron w książce
4. JacekJ. Skorupski JacekJ., Polskie flagi samorządowe (12), „Flaga. Biuletyn Towarzystwa Weksylologicznego” (23/24), Warszawa: Polskie Towarzystwo Weksylologiczne, wrzesień 2002, s. 11, ISSN 1509-2429 [dostęp 2024-04-23] (pol.).