Figojady[13] (Sphecotherinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Oriolidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Figojady
Sphecotherinae |
Mathews & Iredale, 1920[1] |
|
Przedstawiciel podrodziny – figojad zielony (S. vieilloti) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Gromada |
ptaki |
Podgromada |
Neornithes |
Infragromada |
ptaki neognatyczne |
Rząd |
wróblowe |
Podrząd |
śpiewające |
Rodzina |
wilgowate |
Podrodzina |
figojady |
Typ nomenklatoryczny |
Podrodzina:Sphecotheres Vieillot, 1816 Rodzaj: Sphecotheres viridis Vieillot, 1816 |
Synonimy |
Rodzaju:
- Sphecotera[uwaga 1] Vieillot, 1816[2]
- Sphecothera[uwaga 1] Stephens, 1817[3]
- Sphecoteres[uwaga 1] Vieillot, 1818[4]
- Sphecotheras[uwaga 1] Nitzsch, 1840[5]
- Sphecotis[uwaga 1] Hartlaub, 1846[6]
- Specothera[uwaga 1] Cabanis, 1851[7]
- Picnoramphus H. Rosenberg, 1866[8]
- Specotera[uwaga 1] Giebel, 1877[9]
- Picnorhamphus[uwaga 2] Dubois, 1901[10]
- Specotheres[uwaga 1] John, 2017[11]
|
|
Rodzaje i gatunki |
Sphecotheres Vieillot, 1816[12] 3 gatunki – zobacz opis w tekście |
|
|
|
Zamknij
Wśród figojadów wyróżnia się 3 gatunki różniące się między sobą rozmiarami, upierzeniem oraz miejscem występowania (gatunki te zamieszkują obszary leśne w Australii, na Nowej Gwinei, Wyspach Kai oraz Małych Wyspach Sundajskich)[14]. Żywią się głównie owocami, a także małymi owadami i nasionami, są zwierzętami bardziej stadnymi od innych wilgowatych. Długość ciała 26–29 cm, masa ciała 75–146 g[15]. Występuje silny dymorfizm płciowy: samce mają oliwkowozielone upierzenie z czarną głową i (zależnie od gatunku) czerwoną plamą wokół oczu, samice natomiast mają brązowawe upierzenie z brązowym grzbietem, zielonkawą twarzą i bladym brzuchem, na którym widoczne są ciemne cętki. Obie płcie charakteryzuje szaroczarny dziób.
Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski ornitolog Louis Jean Pierre Vieillot w publikacji swojego autorstwa Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire[4]. Jako gatunek typowy Vieillot wyznaczył figojada zielonkawego (S. viridis).
Etymologia
- Sphecotheres (Sphecotera, Sphecothera, Sphecoteres, Sphecotheras, Sphecotis, Specothera, Specotera, Specotheres): gr. σφεξ sphex, σφηκος sphēkos „osa”; -θηρας -thēras „łowca”, od θηραω thēraō „polować”, od θηρ thēr, θηρος thēros „bestia, zwierzę”[16].
- Picnoramphus (Picnorhamphus): gr. πυκνος puknos „gruby”; ῥαμφος rhamphos „dziób”[17]. Typ nomenklatoryczny: P[icnoramphus]. cucullata H. Rosenberg, 1866 (= Sphecotheres flaviventris[uwaga 3] Gould, 1850).
Podział systematyczny
Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[14][13]:
Wariant pisowni Sphecotheres Vieillot, 1816.
Wariant pisowni Picnoramphus H. Rosenberg, 1866.
G.M. Mathews & T. Iredale. Avian taxonomy. „Austral Avian Record”. 4 (2 & 3), s. 48, 1920–1922. (ang.).
R. John. „The Australian Bird Guide” By Peter Menkhorst, Danny Rogers, Rohan Clarke, Jeff Davies, Peter Marsack, and Kim Franklin. 2017. CSIRo Publishing. 576 pages, 49.95 AUS, Paper (recenzja książki). „The Canadian Field-Naturalist”. 131 (3), s. 290, 2017. DOI: 10.22621/cfn.v131i3.2062. (ang.).
F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Orioles, drongos, fantails [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-12] (ang.).
D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Old World Orioles (Oriolidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Sphecotheres, DOI: 10.2173/bow.orioli1.01 [dostęp 2023-06-12] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne
(
takson):