Feliks Jan Dziak

Feliks Jan Dziak ps. Fied (ur. 27 września 1920, zm. 20 września 1944 w Warszawie)^[1] – sierżant podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca drużyny w I plutonie „Włodek”^[2] 1 kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.

Feliks Jan Dziak

Fied

sierżant podchorąży
Data urodzenia	27 września 1920
Data i miejsce śmierci	20 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Zośka”
Stanowiska	d-ca 1. drużyny I plutonu „Włodek” 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: powstanie warszawskie †
Odznaczenia

Mogiła symboliczna na Wojskowych Powązkach. Nazwisko Dziaka znajduje się w 4. rzędzie

Życiorys

Absolwent Liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Przed wybuchem powstania mieszkał na ul Hipotecznej 3 w Warszawie^[3].

Podczas okupacji niemieckiej działał w konspiracji. W powstaniu uczestniczył w walkach swojego oddziału na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Poległ przy ul. Solec na Czerniakowie.

Jego siostrą była Maria Dziak również poległa w trakcie powstania.

Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej