Fancy

W wieku dwunastu lat zaczął grać na gitarze. Początkowo chciał zostać mnichem^[2]. Uczęszczał do szkoły średniej w Dillingen an der Donau i mieszkał w tym czasie w klasztornej szkole z internatem^[3]. Jeszcze w szkole grał w zespole Mountain Shadows, z którym wykonywał covery utworów Cliffa Richarda. Po ukończeniu szkoły średniej Fancy powrócił do Monachium, aby kontynuować tworzenie muzyki. W latach 70. pracował w wydawnictwach muzycznych^[3], gdzie spotkał Franka Fariana^[3].

W latach 70. nagrywał niemieckie hity jako producent, aranżer, kompozytor i piosenkarz pod pseudonimem Tess Teiges. Pracował także nad wyposażeniem i dekoracjami barów i dyskotek. Występował jako parodysta i magik w rewii La Grande Revue - Sandy, Mandy & Tess. Pracował jako producent dla Hansa Records, pod pseudonimem Tess, w tym dla duetu Slip nagrał „Harmony”, piosenkę Giorgio Morodera.

W 1984 osiągnął komercyjny przełom dzięki singlowi „Slice Me Nice”, który według jego własnego oświadczenia został zainspirowany utworem Divine’a „Shoot Your Shot”. W 1986 Fancy wyprodukował także cover „Shoot Your Shot” pod nazwą „Ringo”. Piosenkę „Slice Me Nice” wykonał w dramacie biograficznym Anglik w Nowym Jorku (An Englishman in New York, 2009) z Johnem Hurtem.

Wraz z kolejnymi wydawnictwami, takimi jak „Chinese Eyes” i „Get Lost Tonight” czy „L.A.D.Y.O.” ukształtował swój własny styl muzyczny. W 1985 Fancy był jedynym niemieckim piosenkarzem popowym i producentem, który co roku znalazł się w pierwszej dziesiątce amerykańskich list przebojów Billboard Dance: Top Ten Of The Year 1985 z „Chinese Eyes” i „Come Inside” dzięki przebojowemu singlowi „Bolero”, na którym znalazł się w pierwszej dziesiątce w Skandynawii, Holandii, Belgii, Francji i innych krajach europejskich^[4]. Jego debiutancki album studyjny Get Your Kicks, wydany w 1985 przez Metronome Records osiągnął status złotej płyty^[5].

Skomponował także muzykę do filmu Cemil (1985)^[6] i zagrał postać pracownika zakładu pogrzebowego w komedii kryminalnej Ein Callgirl für Geister (2020)^[6].

Kolejnych dziewięć jego singli znalazło się na pierwszych 10 i 20 pierwszych miejscach list przebojów Media Control Singles Chart, dotyczyło to głównie niemieckich list przebojów od połowy do końca lat 80. W 1985 wystąpił po raz pierwszy we francuskiej telewizji oraz odbył trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych. Singel „Bolero” odniósł sukces w Hiszpanii^[2]. Jego największe międzynarodowe sukcesy przyniosły „Lady of ICE” w 1986 i najwyższy hit na listach przebojów „Flames of Love” w 1988^[7]. Jego płyta Best Of Fancy (1998) znalazła się na listach przebojów Media-Control-Charts.

W 2000 śpiewając „We Can Move Mountain” wziął udział w eliminacjach do konkursu Piosenki Eurowizji i zajął piąte miejsce^[5].

W 2013 wziął udział w programie reality show Celebrity Big Brother, w którym zajął siódme miejsce^[8].

9 kwietnia 2021 na oficjalnym kanale artysty w serwisie YouTube^[9] swoją premierę miało nagranie „I Like Your Smile”^[10], zaś tydzień później, 16 kwietnia 2021, wydano EP I Like Your Smile^[11], zapowiadające nadchodzący album piosenkarza pt. Masquerade (Les Marionnettes), którego premierę zaplanowano na 11 czerwca 2021^[12]^[13].

18 listopada 2022 na kanale piosenkarza w serwisie YouTube^[9] zaprezentowano teledysk do piosenki „Running Man” (nowa wersja tego utworu z 1989 roku) promujący kolejny album Fancy'ego pt. Diamonds Forever (Part I), którego premiera przypadła na 9 grudnia 2022^[14]. Na płycie znalazły się stare przeboje piosenkarza w nowych wersjach.

1 grudnia 2023 premierę miał trzeci (po Masquerade (Les Marionnettes) i Diamonds Forever (Part I)) album piosenkarza we współpracy z Luisem Rodríguezem pt. Viva La Vida^[15].

Życiorys

Dyskografia

Albumy studyjne

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on